تحلیل فازی مشارکت اجتماعی شهروندان تهرانی

پژوهش حاضر باهدف بررسی درجه عضویت شهر تهران در مجموعه مشارکت اجتماعی با استفاده از مفاهیم مرتبط با مجموعه های فازی انجام شده است. میزان عضویت شهروندان تهرانی در دو مجموعه اعتماد اجتماعی و همبستگی اجتماعی نیز به عنوان شروط علی لازم برای مشارکت اجتماعی با استفاده از شاخص سازگاری و پوشش مورد بررسی قرارگرفته است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر مسیر توصیفی و تبیینی، از نظر میزان ژرفایی، سطحی نگر و ازنظر زمان مقطعی است. روش گردآوری اطلاعات نیز میدانی و اسنادی بوده است. جامعه آماری کلیه ساکنان بالای 15سال مناطق 22گانه شهر تهران و حجم نمونه 920 نفر بوده است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی متناسب با حجم انتخاب و با ابزار پرسشنامه مورد بررسی قرارگرفته اند. یافته های پژوهش نشان داده است که اعتماد اجتماعی و همبستگی اجتماعی شروط علی لازم برای مشارکت اجتماعی شهروندان تهرانی بوده است. همچنین اعتماد اجتماعی0.6247درصد و همبستگی اجتماعی 0.4734 درصد از فضای مشارکت اجتماعی شهر تهران را پوشش داده است که پوشش بیشتر اعتماد اجتماعی نشان از اهمیت بیشتر این متغیر در عضویت شهر تهران در مجموعه مشارکت اجتماعی دارد.