ارزیابی کارایی خاک پوش های کاه و کلش گندم و تراشه های چوب در کاهش رواناب و رسوب حوزه های آبخیز تک منبع

در تحقیق حاضر کارایی دو نوع خاکپوش کاه و کلش گندم و تراشه های چوب پوست درخت در کاهش رواناب و رسوبدهی در مقیاس حوزه های آبخیز تک منبع مورد آزمون قرار گرفت. به اینمنظور در بالادست سد قشلاق سنندج در استان کردستان سه حوزه آبخیز کوچک حدود یک هکتاری (یکی به عنوان آبخیز شاهد و دو آبخیز دیگر تیمار شده با خاکپوش) انتخاب شد. پس از اجرای تیمارهای حفاظتی به میزان سه تن بر هکتار، در نقطه خروجی هر کدام از حوزه های آبخیز، فلوم اندازه گیری میزان جریان نصب شد. نتایج شاخص کارایی کاهش رواناب و رسوب نشان داد که کاربرد خاک پوش کاه و 22/54 و 13/24 درصد میزان رواناب و به ترتیب 58/75 و 44/10 کلش گندم و تراشه های چوب پوست درخت به ترتیب درصد میزان رسوب را نسبت به حوزه آبخیز تک منبع بدون تیمار کاهش داده است .سایر بررسی ها نشان داد که خاکپوش کاه و کلش گندم در جلوگیری از تولید رواناب و کاهش رسوبدهی عملکرد بهتری نسبت به تراشه های چوب از خود نشان می دهد. این عملکرد بهتر میتواند به دلیل در هم تنیدن و چسپیدن الیاف کاه و کلش به همدیگر و ایجاد مانع در جهت جریان و تله انداری ذرات رسوب در پشت کاه و کلش باشد.