اندازه گیری باقیمانده گلیفوزیت در برنج با استفاده از کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا و جفت شده با آشکارساز آرایه دیودی

گلیفوزیت علف کشی است که به صورت گسترده پس از کاشت برای کنترل علف های هرز یا قبل از برداشت انواع مختلف محصولات کشاورزی در ایران و سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرد. وزن مولکولی پایین، خصلت آمفوتری، قطبیت بالا و عدم حلالیت در حلال های آلی مانع از استفاده از این حلال ها برای استخراج آسان گلیفوزیت از بافت نمونه می شود و از سوی دیگر عدم وجود گروه های کروموفور یا فلوروفور در این ترکیبات امکان بکارگیری سیستم های متداول اندازه گیری به همراه آشکارسازهای رایج از قبیل فلویورسانس و یا فرابنفش را محدود می سازد. این مطالعه یک روش تجزیه ای با حساسیت بالا و مبتنی بر کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا و با آشکارساز عمومی آرایه دیودی را برای تعیین باقیمانده گلیفوزیت در برنج که مبتنی بر مشتق سازی پیش از ستون با استفاده از معرف فنیل ایزوتیوسیانات می باشد، ارایه می دهد. برای استخراج گلیفوزیت، مشتق سازی با فنیل ایزوتیوسیانات انجام و جداسازی مشتق تیوفنیل کرباموییل گلیفوزیت بر روی ستون با فاز معکوس 18C، طول موج آشکارساز nm 254 و سرعت جریان ml/min 1 از فاز متحرک شامل %70 آب (حاوی 1/0 درصد فرمیک اسید) و % 30 استونیتریل (حاوی 1/0 درصد فرمیک اسید) طی یک شویش گرادیانی بهینه سازی شد. بررسی پاسخ های آشکارساز در محدوده  μg/mL 5- 05/0  و ضریب همبستگی 9869/0 خطی بودن مطلوب را برای روش پیشنهادی اثبات نمود مقدار LOQ بدست آمده برابر با  μg/mL 05/0 است که با توجه به مقادیر  MRLهای ملی برای محصولات دیگر در محدوده قابل قبول قرار دارد. روش پیشنهادی فرایند مشتق سازی ساده ای را ارایه می دهد که وابسته به بافت نبوده و برای سایر بافت ها قابل تعمیم و کاربرد می باشد.