اثر زمان برداشت بر برخی از ویژگی های آنتی اکسیدانی میوه زغال اخته طی انبارمانی

میوه زغال اخته بالاترین مقادیر آنتوسیانین ها، فنل ها و فعالیت آنتی اکسیدانی را در میان بسیاری از میوه های دیگر به خود اختصاص داده است.میزان ترکیبات شیمیایی و کیفیت میوه بستگی به عوامل متعددی دارد که یکی از مهمترین آن ها زمان برداشت است.

این پژوهش به منظور بررسی اثر زمان برداشت بر برخی ویژگی های شیمیایی و خواص آنتی اکسیدانی میوه های زغال اخته طی انبارمانیآن انجام گرفت.

برای این منظورمیوه یک ژنوتیپ تجاری زغال اخته در دو زمان برداشت (برداشت اول با میوه به رنگ قرمز روشن  و برداشت دوم با میوه به رنگ قرمز تیره) برداشت شد. به منظور بررسی ویژگی های مختلف شیمیایی از قبیل میزان فنل کل ، فلاونویید کل، تانن های محلول، آنتوسیانین کل، کاروتنویید کل ، ظرفیت آنتی اکسیدانی کل و میزان مالون دی آلدهید طی نگهداری (0، 7، 14 و 21 روز) مورد ارزیابی قرار گرفتند.

با پیشرفت مرحله بلوغ و رسیدگی میوه در طول انبارمانی، میزان ترکیبات فنلی و فلاونوییدکل، آنتوسیانین ها با افزایش طول دوره نگهداری در انبار در برداشت اول نسبت به برداشت دوم به طور معنی داری (01/0 <P) افزایش یافته، ولی ظرفیت آنتی اکسیدانی با افزایش مدت زمان انبارمانی روند کاهشی داشته (01/0 <P) به طوری که در میوه های برداشت اول به میزان  1/41 % و میوه های برداشت دوم 71 %  کاهش یافت. همچنین با تاخیر در برداشت (دوم) و افزایش زمان نگهداری (هفته سوم) میوه ها، محتوای کاروتنوییدها افزایش پیدا کردند. در طول انبارمانی میزان تانن های محلول میوه به طور معنی داری (01/0 <P) کاهش پیدا کرده، در حالی که میزان مالون دی آلدهید میوه ها افزایش پیدا کردند. با تاخیر در برداشت میوه میزان تانن های محلول کاهش یافت. در حالی که محتوای مالون دی آلدهید تحت تاثیر زمان برداشت قرار نگرفت.

بطور کلی میوه های مربوط به برداشت دوم در مقایسه با میوه های برداشت اول دارای مقادیر بیشتری از نظر ترکیبات کاروتنوییدی و فعالیت آنتی اکسیدانی در مقایسه با سایر ترکیبات بیوشیمیایی میوه زغال اخته در طول دوره انبار مانی بودند. مطابق نتایج حاصله مناسبترین زمان انبار مانی با قابلیت مناسب آنتی اکسیدانی  برای میوه های زمان برداشت اول هفته اول انبارمانی (هفت روز) و برای میوه های برداشت دوم تا هفته دوم انبارمانی (چهارده روز) بودند.