بررسی رابطه بین ویتامین D سرم و پوسیدگی دندان بر اساس شاخص ICDAS در دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران

پوسیدگی دندان بیماری شایعی است که منجر به کاهش کیفیت زندگی افراد می شود. تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه بین میانگین ویتامین D سرم و پوسیدگی دندانی در دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد.

این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی 123 نفر از دانشجویان دندان پزشکی سال سوم تا آخر انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و سلامت آن ها از طریق چک لیست تکمیل گردید. سطح سرمی ویتامین D افراد از طریق نمونه گیری خونی تعیین شد. بررسی پوسیدگی توسط شاخص ICDAS (international caries detection and assessment system) در دو سطح شامل D (1-6) MFT (مجموع دندان های پوسیده، پر شده و از دست رفته) و D(3-6) MFT (مجموع دندان های با پوسیدگی پیشرفته، پر شده و از دست رفته) گزارش شد. برای آنالیز داده ها از نرم افزار آماری SPSS (statistical package for social sciences) نسخه 0/25 و آزمون های همبستگی و رگرسیون استفاده شد.

ضریب همبستگی بین سطح سرمی ویتامین D و شاخص پوسیدگی D(1-6)MFT برابر 089/0- با P-Value معادل 328/0 بود که از نظر آماری معنی دار نبود. آزمون رگرسیون به روش backward  نشان داد متغیر D (3-6) MFT با متغیر های مستقل شامل کمبود ویتامین D (001/0>P)، وزن (012/0=p)، ویزیت سالیانه دندان پزشکی (023/0=p) و تعداد میان وعده شیرین در روز (03/0=p) رابطه آماری معنی دار و مستقیم و با مصرف شیر در هفته (026/0=p) رابطه آماری معنی دار و عکس داشت.

در دانشجویان دندانپزشکی، اگرچه رابطه ای بین کمبود ویتامین D سرم و مراحل اولیه پوسیدگی دندان به دست نیامد، اما این رابطه در مراحل پیشرفت پوسیدگی دیده شد.