تعیین سطح بهینه دانه تاج خروس در جیره پلت شده جوجه های گوشتی بر مبنای روش تصمیم گیری چند شاخصی (مدل TOPSIS) و شاخص تولید

به منظور تعیین سطح بهینه دانه تاج خروس در جیره جوجه های گوشتی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار گروه آزمایشی، پنج تکرار و 30 قطعه پرنده (سویه راس 308 به نسبت مساوی از هر دو جنس) در هر واحد آزمایشی انجام شد. گروه های آزمایشی شامل پرندگانی بودند که سطوح صفر (شاهد)، 2، 4 و 6 درصد دانه تاج خروس (Amaranthus hybridus واریته Ultra) را از سن 7 تا 42 روزگی در خوراک پلت دریافت نمودند. در طول دوره آزمایش صفات مربوط به عملکرد، شاخص تولید، سطح لیپوپروتیین کم چگالی (-LDL کلسترول) سرم، وزن نسبی چربی حفره شکمی، شاخص جذب (نسبت طول پرز به عمق کریپت) در ژژنوم و شاخص تنش (نسبت هتروفیل به لنفوسیت) در خون مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تعیین سطح بهینه دانه تاج خروس در جیره پلت علاوه بر شاخص تولید از روش تصمیم گیری چند شاخصی (MADM یا Multi Attribute Decision Making) نیز استفاده شد. بر اساس نمره دهی حاصل از این روش، گروه آزمایشی دریافت کننده 2 درصد دانه تاج خروس بالاترین نمره را به دست آورد (9158/0). گروه آزمایشی شاهد و گروه های دریافت کننده 4 و 6 درصد دانه تاج خروس به ترتیب در رتبه های بعدی قرار گرفتند. سطح بهینه افزودن دانه تاج خروس به جیره برای رسیدن به بالاترین شاخص تولید 57/1 درصد تعیین شد. بر اساس نتایج به دست آمده، می توان از دانه تاج خروس به کار رفته در این پژوهش (واریته Ultra) در سطح 5/1 تا 2 درصد در جیره پلت شده جوجه های گوشتی استفاده کرد.