اثر تراکم بوته ارقام گندم بهاره (Triticum aestivum and T.durum)بر رقابت با علف هرز پنیرک (Malva rotundifolia) در شرایط محیطی بوشهر

به منظور بررسی اثر تراکم بوته بر قدرت رقابت ارقام گندم و علف هرز پنیرک (Malva rotundifolia) در شرایط محیطی استان بوشهر، تحقیقی در سال زراعی 93-1392 و در دو آزمایش مجزا (رقابت و عدم رقابت با علف هرز)، هر یک بصورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل چهار رقم گندم (چمران، یاواروس، کوهدشت و زاگرس) و چهار تراکم بوته گندم بودند.  هر کرت فرعی به صورت فرضی، به دو بخش مساوی عاری از علف هرز و با علف هرز تقسیم شد. نتایج نشان داد که با افزایش تراکم بوته گندم، عملکرد دانه، تعداد دانه در سنبله و تعداد سنبله در متر مربع به طور معنی داری افزایش یافت. در شرایط بدون رقابت، بیشترین و کمترین میانگین عملکرد دانه، به ترتیب به رقم چمران (7/3721 کیلوگرم در هکتار) و زاگرس (3/3040 کیلوگرم در هکتار) اختصاص داشت. در شرایط رقابت با پنیرک، بیشترین میانگین عملکرد دانه در رقم یاواروس مشاهده شد که با چمران تفاوت معنی داری نداشت. یاواروس دارای بیشترین شاخص رقابت با پنیرک (AWC) بود. افزایش تراکم تا 500 بوته، باعث افزایش توان رقابت گندم شد، به طوری که کاهش میانگین عملکرد دانه ارقام گندم در رقابت با پنیرک در تراکم های 350 و 500 بوته در مترمربع، به ترتیب 18 و 5/8 درصد بود. تفاوت زیست توده علف هرز پنیرک در میان ارقام و تراکم بوته گندم در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. بیشترین و کمترین زیست توده پنیرک، به ترتیب در رقابت با ارقام زاگرس و یاواروس مشاهده شد. به طور کلی، نتایج نشان داد که توان ارقام گندم در پایداری عملکرد و رقابت با پنیرک متفاوت است و با افزایش تراکم تا 500 بوته در مترمربع، قدرت رقابت ارقام گندم با پنیرک را افزایش می یابد.