ارائه ی یک مدل ریاضی و روش حل فراابتکاری برای تعیین ترکیب ناوگان شناورهای عملیات جست و جو و نجات دریایی (مطالعه ی موردی: مراکز نجات خلیج فارس و دریای عمان)

حمل ونقل دریایی، از مقرون به صرفه ترین راه های انتقال کالاها تلقی می شود. با وجود این، سوانح دریایی این موضوع را تحت تاثیر قرار می دهد. یکی از مسایل پراهمیت در کاهش خسارت های ناشی از وقوع سوانح دریایی، برنامه ریزی نحوه ی به کارگیری ناوگان شناورهای در دسترس مراکز نجات دریایی است. در این پژوهش، با به کارگیری مفاهیم عمومی مسئله یی با نام تعیین ترکیب ناوگان دریایی، یک مدل ریاضی دوهدفه، از نوع برنامه ریزی اعداد مختلط ارایه شده است که به تعیین ترکیب، استقرار و تعدیل ناوگان شناورهای یک مرکز نجات دریایی می پردازد. این مسیله، به صورت آزمایشی بر روی اطلاعات مرتبط با مراکز نجات دریایی جنوب ایران به کار گرفته شده است و توسط تلفیقی از یک الگوریتم ابتکاری و الگوریتم فراابتکاری راهبردهای تکاملی گروهی، بهینه سازی شده است. نتایج به گونه یی بوده که علاوه بر پوشش دهی حداکثری تقاضا) از جنس سوانح دریایی(و تعدیل ناوگان به بهترین شکل ممکن، هزینه ی بهره برداری مناسبی از ناوگان شناورها حاصل شده است.