بررسی بیان ژن TaNAC2A و میزان آنزیم کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز پنج ژنوتیپ گندم دوروم (Triticum turgidum L.) تحت تنش خشکی

در راستای مواجه با تنش ها به ویژه تنش خشکی، شناخت ژن های مقاومت در گیاهان و ساز و کار عمل این ژن ها از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مطالعه، اثر سطوح تنش خشکی بر سطح بیان ژن TaNAC2A و میزان آنزیم کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز در  برخی ژنوتیپ های گندم دوروم بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی شامل پنج سطح تنش خشکی (5، 10، 15، 20 و 25 درصد ظرفیت زراعی) و پنج ژنوتیپ گندم دوروم (شبرنگ، بهرنگ، کرخه، آریا و دنا) با سه تکرار انجام شد. ژنوتیپ ها به صورت گلدانی کشت شدند و تنش خشکی در مرحله گیاهچه ای (چهار برگی) اعمال شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر ژنوتیپ، تنش خشکی و اثرات متقابل تنش خشکی × ژنوتیپ برای سطوح تنش (5، 10، 15 و 20 درصد ظرفیت زراعی) نسبت به سطح کنترل (25 درصد ظرفیت زراعی) معنی دار بود. نتایج نشان داد که سطوح تنش خشکی پنج درصد ظرفیت زراعی نسبت به سطح کنترل بیشترین اثر را بر میزان بیان ژن NAC و همچنین افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز داشت. ژنوتیپ شبرنگ بیشترین میانگین نسبی بیان ژن NAC و میزان آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز را نشان داد. با توجه به یافته های حاصل از این پژوهش، با افزایش سطوح تنش خشکی میزان بیان ژن NAC و همچنین فعالیت آنزیم آنتی اکسیدان کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز، پنج ژنوتیپ گندم دوروم افزایش یافت و ژنوتیپ شبرنگ بیشترین بیان ژن TaNAC2A را در هنگام تنش خشکی پنج درصد ظرفیت زراعی نسبت به نمونه کنترل داشت.