بررسی خصوصیات پاتولوژیکی پولیپ های کولورکتال در بخش پاتولوژی مرکز آموزشی امام خمینی ارومیه، مطالعه توصیفی_مقطعی

پولیپ توده ای است که به داخل مجرای روده برجسته شده، ممکن است در اثر کشش ساقه دار یا اصطلاحا پدانکوله شود و یا اینکه بدون پایه باشد. بسیاری از منابع علمی بر این باورند که بیشتر سرطان های کولورکتال از پولیپ های خوش خیم آدنوماتوز برخاسته اند.

در این مطالعه توصیفی_مقطعی تمامی گزارشات پاتولوژی بخش پاتولوژی بیمارستان امام خمینی از بیماران مبتلا به پولیپ های کولورکتال که در فاصله ی زمانی سال 1388 تا 1394 مراجعه کرده بودند، مورد ارزیابی قرار گرفت که درنتیجه 246 بیمار مبتلا به پولیپ کولورکتال وارد این مطالعه شدند.

در مطالعه ی ما، (2/64%) بیماران مذکر، (8/35%) بیماران مونث بودند. میانگین سنی بیماران 54/54 سال با انحراف معیار 68/17 بود. میانگین سنی برای جنس مذکر 99/54 سال با انحراف معیار 20/18 و میانگین سنی برای جنس مونث 73/53 سال با انحراف معیار 61/16 بود. افراد مبتلا به پولیپ های کولورکتال با بیشترین درصد فراوانی در گروه سنی 60-50 سال قرار داشتند. میانگین سایز پولیپ ها 82/0 سانتی متر با انحراف معیار 62/0 بود. بیشترین فراوانی مربوط به پولیپ آدنوماتوز (188 مورد) و شایع ترین محل پولیپ ها در رکتوم (2/48%) بود.

در این مطالعه پولیپ های آدنوماتوز بیشترین فراوانی را در بین انواع پولیپ های کولورکتال داشتند. بیشترین میزان تظاهر پولیپ ها در دهه ی پنجم و در سمت چپ (به ویژه رکتوم) بودند. با توجه به این که بیشترین تعداد پولیپ ها از نوع آدنوماتوز بود و این پولیپ ها پیش بدخیم هستند غربالگری به موقع افراد می تواند نقش به سزایی در کاهش سرطان های کولورکتال داشته باشد.