تاثیر یک برنامه تمرینی اصلاحی مبتنی بر ثبات اسکاپولا بر سندروم متقاطع فوقانی در ورزشکاران بسکتبال با ویلچر

ورزشکاران بسکتبال با ویلچر به عنوان گروهی از افراد دارای ضایعه نخاعی در معرض ابتلا به سندروم متقاطع فوقانی قرار دارند. هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر یک پروتکل تمرینی مبتنی بر ثبات اسکاپولا بر سندروم متقاطع فوقانی ورزشکاران بسکتبال با ویلچر ضایعه نخاعی بود.

در این پژوهش نیمه تجربی که در سال 97-1396 انجام شد، 24 ورزشکار بسکتبال با ویلچر جانباز و معلول با ضایعه نخاعی دارای سندروم متقاطع فوقانی در شهر مشهد به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به دو گروه 12نفره کنترل و مورد تقسیم شدند. تمرینات اصلاحی مبتنی بر ثبات اسکاپولا به مدت 8 هفته برای گروه مورد انجام شد. از ابزارهای دوربین عکاسی و خط کش منعطف به ترتیب برای اندازه گیری سر به جلو، شانه گرد و کایفوزیس استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS 23 و با استفاده از آزمون های آماری T مستقل، T زوجی، تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام گرفت.

شدت ناهنجاری های سر به جلو، شانه گرد و کایفوزیس در کلاس ورزشی 3 نسبت به کلاس های 1 و 2 کمتر بود. پس از انجام تمرینات در هر سه ناهنجاری سر به جلو، شانه گرد و کایفوزیس تفاوت معنی داری بین دو گروه کنترل و مورد مشاهده شد (0/05<p).

 تمرینات اصلاحی مبتنی بر ثبات اسکاپولا یکی از روش های تمرینی مفید برای برگرداندن تعادل عضلانی و پیشگیری و اصلاح ناهنجاری ها در ورزشکاران بسکتبال با ویلچر است.