بررسی اثر مکمل یاری با روی بر علائم و شاخص التهابی پروتئین واکنشی در بیماران C مبتلا به میگرن: یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده با دارونمای دوسوکو

 شیوع میگرن در جهان و ایران به ترتیب معادل 7/14 و 14 درصد گزارش شده است. کمبود روی یکی از مشکلات مربوط به تغذیه در سراسر جهان می باشد. افراد مبتلا به میگرن سطوح پایین تری از روی در مقایسه با افراد سالم دارند. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر مکمل یاری با روی بر علایم و شاخص التهابی پروتئین واکنشی C در بیماران مبتلا به میگرن انجام شد.

 مطالعه بالینی حاضر یک کارآزمایی بالینی دوسوکور می باشد. بیماران به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند و روزانه یک عدد مکمل سولفات روی 220 میلی گرمی (50 میلی گرم عنصر روی) و دارونما (نشاسته) را به مدت هشت هفته دریافت نمودند. علایم حملات میگرنی شامل:  شدت، فرکانس، مدت زمان سردرد، نتیجه سردرد روزانه (Headache Diary Results) و میزانCRP (C-Reactive Protein) برای هر بیمار در ابتدا و انتهای آزمایش اندازه گیری شد.

در ابتدای مطالعه، اختلاف معناداری در رابطه با علایم میگرن بین دو گروه مشاهده نشد. مداخله در مقایسه با دارونما موجب کاهش شدت (048/0=p)، فراوانی (026/0=p) و نتیجه سردرد روزانه (02/0=p) گردید؛ اما تفاوت میانگین مدت زمان حملات سردرد در دو گروه در آستانه معناداری قرار گرفت (092/0=p).

 در مطالعه حاضر نشان داده شد که مصرف مکمل روی به مدت هشت هفته ممکن است یک درمان موثر برای علایم میگرن باشد.