تاثیر یک دوره ورزش هوازی بر مقادیر بافت چربی اپیکاردی، مقاومت به انسولین و برخی آنزیم های کبدی رت های نر ویستار چاق شده با رژیم غذایی پرچرب

شیوع چاقی و پیامدهای اجتماعی اقتصادی ناشی از آن در افزایش مرگ و میر و بیماری های قلبی عروقی و کبدی موثر است. هدف از این مطالعه تعیین و تاثیر یک دوره ورزش هوازی بر مقادیر بافت چربی اپیکاردی، مقاوت به انسولین و برخی آنزیم های کبدی رت های نر ویستار چاق شده با رژیم غذایی پرچرب بود.

در این مطالعه تجربی که در سال 1397 در شهر یاسوج انجام شد، 32 سر رت نر ویستار با میانگین وزنی 200180 گرم و 6 هفته سن به طور تصادفی به 4 گروه مساوی شامل: تغذیه نرمال، چاق شده با رژیم غذایی پرچرب، تغذیه نرمال بعد از چاقی با رژیم پرچرب و تمرین هوازی و تغذیه نرمال بعد از چاقی با رژیم پرچرب تقسیم شدند. نمونه گیری در گروه چاق شده با رژیم غذایی پرچرب پس از ایجاد چاقی و در گروه های دیگر 48 ساعت پس از هشت هفته تمرین هوازی (هفته ای چهار جلسه با 60 درصد حداکثر ظرفیت تمرین) انجام شد. شاخص لی، مقادیر نسبی بافت چربی اپیکاردی، انسولین، مقاومت به انسولین، قندخون ناشتا، لیپوپروتیین پرچگال، لیپوپروتیین کم چگال، کلسترول و تریگلیسرید تام و آنزیم های کبدی آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری آزمون تحلیل واریانس یک سویه و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند.

 نتایج نشان داد رژیم غذایی پرچرب به طور معنی داری موجب افزایش شاخص لی، مقادیر نسبی بافت چربی اپیکاردی، قندخون ناشتا، مقاومت به انسولین، پروفایل چربی های خونی و آنزیم های کبدی آسپارتات آمینو ترانسفراز، آلانین آمینو ترانسفراز و آلکالین فسفاتاز و کاهش معنی دار لیپوپروتیین پرچگال در مقایسه با گروه تغذیه نرمال می شود (001/0≥p). انجام هشت هفته تمرین هوازی نیز موجب اصلاح معنی دار مقادیر شاخص لی (34/18 درصد)، مقادیر نسبی بافت چربی اپیکاردی (19/76 درصد)، انسولین (01/4 درصد)، مقاومت به انسولین (48/37 درصد)، قند خون ناشتا (28/32 درصد)، لیپوپروتیین پرچگال (65/23 درصد)، لیپوپروتیین کم چگال (37/41 درصد)، کلسترول (68/24 درصد) و تریگلیسرید تام (55/49 درصد) و هم چنین آنزیم های کبدی آسپارتات آمینو ترانسفراز (9/45 درصد)، آلانین آمینو ترانسفراز (34/44 درصد) و آلکالین فسفاتاز (5/11 درصد) به سمت مقادیر پایه شد (001/0≥p).

تمرین هوازی موجب کاهش مقادیر بافت های چربی اپیکاردی، شاخص های توده چربی بدنی، مقاومت به انسولین، شاخص های کبد چرب و عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی در پی چاقی شد. از این رو تمرین هوازی می تواند به عنوان یکی از راه های تغییر در متابولیسم کبدی و سلامت سیستم قلبی عروقی در درمان بیماری های مرتبطه متابولیکی و قلبی عروقی ناشی از بی تحرکی و چاقی مورد توجه قرار گیرد.