رابطه ترس از خودشفقتی و ترس از شادی با پرخوری از طریق میانجی گری عاطفه مثبت و منفی در دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر، آزمون برازندگی الگوی پیشنهادی رابطه علی ترس از خودشفقتی و ترس از شادی با پرخوری از طریق میانجی گری عاطفه مثبت و منفی در دانشجویان بود. این مطالعه همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری شامل756 دانشجو (532 دختر،  224 پسر) از دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز در سال تحصیلی 97-1396 بود. نمونه این پژوهش شامل 180 دانشجو (125 دختر، 55 پسر) بود. ابزارهای مورد استفاده، مقیاس های ترس از شفقت (FCS)، ترس از شادی (FOH) ، عاطفه مثبت و منفی (PANAS) و بازخورد خوردن (EFQ) بودند. داده ها با استفاده از روش تحلیل مسیر و با کمک نرم افزارهای SPSS و AMOS نسخه 24 مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که مسیرهای مستقیم ترس از خودشفقتی و ترس از شادی با عواطف مثبت و منفی و همچنین عاطفه مثبت و منفی به پرخوری معنا دار و به علاوه، رابطه غیرمستقیم ترس از خودشفقتی و ترس از شادی با پرخوری از طریق میانجی گری عاطفه مثبت و منفی معنادار بودند. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که با کاهش ترس از شادی و ترس از خود شفقتی و در نتیجه، افزایش عواطف مثبت و کاهش عواطف منفی  به کاهش اختلالات روانی از قبیل اختلال پرخوری کمک کرد.