ساخت و هنجاریابی مقیاس خودمراقبتی سالمندان شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر، ساخت و هنجاریابی پرسشنامه خودمراقبتی سالمندان بود. روش این مطالعه، توصیفی- اکتشافی بود. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان شهر تهران در سال 1397 بود. نمونه گیری به صورت در دسترس انجام گرفت و تعداد نمونه آماری شامل 240 نفر (118 زن و 122 مرد) بود. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه 29 سوالی محقق ساخته خودمراقبتی سالمندان (ASC) برای سنجش خودمراقبتی سالمندان استفاده شد. برای بررسی سوالات از عامل یابی محورهای اصلی (PAF) با چرخش واریماکس، تحلیل عاملی تاییدی (CFA)، روایی محتوایی (کمی و کیفی)، روایی صوری (کمی و کیفی) و روایی سازه ای (اکتشافی، تاییدی)، ضریب آلفای کرونباخ، نمرات استاندارد T استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد، پرسشنامه 29 سوالی طراحی شده برای سنجش خودمراقبتی سالمندان، دارای چهار عامل بود که طبق نتایج به دست آمده چهار عامل ذکر شده در پرسشنامه 68/44 درصد واریانس خودمراقبتی سالمندان را تبیین می کنند و هرکدام از عامل ها مقدار قابل توجهی از واریانس کل را تبیین می کنند (عامل اول 18/65 درصد، عامل دوم 18/54 درصد، عامل سوم 15/67 درصد و عامل چهارم 15/56 درصد). بر اساس نتایج حاصل از تحقیق، روایی محتوایی، صوری و روایی سازهای پرسشنامه طراحی شده در سالمندان و قابل قبول است. ضریب اعتبار کل پرسشنامه، به روش آلفای کرونباخ 835/0 و برای چهار عامل استخراج مقدار آلفای کرونباخ، عامل نخست 0/861، دوم عامل 0/831، عامل سوم 0/871، عامل چهارم 0/812 است. پرسشنامه دارای یک نرم و نمره هنجار شده مناسب بر اساس نمره t با میانگین 50 و انحراف معیار 10 است.