بررسی اثر ضدباکتریایی نانو ذره مشتق جدید اسپایرواکس ایندول روی ایزوله های اشریشیا کلی مولد بتالاکتامازهای وسیع الطیف از بیماران مبتلا به عفونت ادراری بیمارستان های شهر کرج

به دلیل افزایش عفونت دستگاه ادراری ناشی از سویه های اشرشیاکلی مولد بتالاکتامازهای وسیع الطیف (ESBLs) و مقاومت آن ها به آنتی بیوتیک های رایج، توسعه عوامل ضد میکروبی موثرجدید به ویژه ترکیبات بیولوژیک مبتنی بر نانوذرات نیاز ضروری می باشد. هدف این مطالعه، بررسی اثر ضد باکتریایی نانوذره یک مشتق جدید اسپایروکس ایندول علیه ایزوله های اشرشیاکلی مولد ESBLs از بیماران مبتلا به عفونت دستگاه ادراری قرار گرفت.

این مطالعه مشاهد ای - توصیفی روی 60 ایزوله اشرشیاکلی بدست امده از بیمارستان های شهر کرج، انجام شد. ایزوله ها با آزمون های استاندارد بیوشیمیایی شناسایی شدند. حساسیت ضدمیکروبی ایزوله ها نسبت به سفپیم، سفتازیدیم، سفتریاکسون و سفوتاکسیم توسط روش انتشار دیسک سنجیده شد. مولدین بتالاکتامازهای وسیع الطیف توسط آزمون دیسک ترکیبی شناسایی شدند. نانوذرات مشتق جدید اسپایرواکس ایندول با روش الکتروسنتز اماده شدند و توسط میکروسکوپ الکترونی گذاره بررسی شدند. روش میکرودایلوشن براث جهت تعیین حداقل غلظت مهار کنندگی (MIC) نانوذرات به کار گرفته شد.

 مقاومت آنتی بیوتیکی 60 ایزوله عبارتند از: سفپیم 33/23%، سفتازیدیم 66/16%، سفتریاکسون 30% و سفوتاکسیم 66/31%. بر اساس آزمون تایید فنوتیپی، 14 ایزوله به عنوان اشرشیاکلی مولد  ESBLsشناسایی شدند. مقدار MIC نانوذرات اسپایرواکس ایندول مورد مطالعه μg/ml 50 بدست امد.

 با انجام مطالعات بیشتر، می توان نانوذره اسپایرواکس ایندول مورد مطالعه را به عنوان یک ترکیب ضد باکتریایی جدید معرفی کرد.