تحلیل حقوقی بازنشستگی اعضای غیرهیئت علمی متصدی مشاغل سخت و زیان آور در دانشگاه ها با نگاهی به آراء دیوان عدالت اداری
در نظام حقوقی ایران، بیمه اجتماعی بالاخص بازنشستگی مشاغل سخت و زیان آور در سازمان واحدی متمرکز نشده و برای گروه های مختلف اجتماعی نظامات قانونی متفاوتی پیش بینی گردیده است. کارکنان دانشگاه ها از جمله گرو ه هایی هستند که از مقررات خاص استخدامی پیروی می کنند. بنابراین هدف اصلی پژوهش حاضر تحلیل حقوقی بازنشستگی کارمندان(اعضاء غیر هییت علمی) متصدی مشاغل سخت و زیان آور دانشگاه های تابع وزارتین علوم و بهداشت در پرتو آرای دیوان عدالت اداری می باشد. در این مقاله ابتدا مفاهیم بازنشستگی، بازنشستگی پیش از موعد و مشاغل سخت و زیان آور مطرح شده است. سپس ضرورت و مبانی نظری بازنشستگی پیش از موعد در مشاغل سخت و زیان آور مورد بررسی واقع شده و در نهایت نظامات متعدد قانونی پیش از موعد بازنشستگی و آراء هیات عمومی دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوع مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که نظام های قانونی متعددی در بازنشستگی پیش از موعد در مشاغل سخت و زیان آور وجود دارد اما بر اساس آراء وحدت رویه متعدد هییت عمومی دیوان عدالت اداری، قانون بازنشستگی پیش از موعد مشاغل سخت و زیان آور صرفا درباره کارگران (قانون کار) اعمال می گردد و صرف پرداخت حق بیمه به صندوق تامین اجتماعی شمول قانون تامین اجتماعی را در پی نخواهد داشت. لذا علی رغم تابعیت دانشگاه ها از آیین نامه استخدامی خاص مصوب هییت امنای خود، تمامی اعضای غیرهییت علمی دانشگاه های وزارتین مشمول قانون نحوه بازنشستگی جانبازان و... مصوب 1367 هستند.
بازنشستگی، مشاغل سخت و زیان آور، کارمند، هیئت عمومی دیوان عدالت اداری
-
افت وخیز حق تعیین سرنوشت در پرتو منافع قدرت های بزرگ
غلامرضا صادق پور آجی بیشه، فاطمه کیهان لو*،
نشریه مطالعات حقوق عمومی، زمستان 1403 -
کاربرد فن آوری هوش مصنوعی در تسلیحات نظامی از منظر حقوق بشر دوستانه
سارا خورشیدی اقدم مهربانی، افشین زرگر*، امیر محمودی،
نشریه پژوهش های روابط بین الملل، پاییز 1402 -
واکاوی مفهوم ثروت عمومی در اصل 45 قانون اساسی از منظر ثروت عمومی ناملموس
حمیدرضا حق پناهان، *، مجتبی همتی
نشریه پژوهش های نوین حقوق اداری، تابستان 1402 -
مالکیت اموال فرهنگی- تاریخی منقول زیرخاکی
*، احسان سعیدی صابر
نشریه رای : مطالعات آرای قضایی، پاییز 1398