بررسی خصوصیات بالینی، سونوگرافی و آزمایشگاهی سندرم تخمدان پلی کیستیک کرمان، 1381

سندرم تخمدان پلی کیستیک از شایع ترین اختلالات اندوکرین زنان و عامل موارد زیادی از نازایی های با منشا عدم تخمک گذاری است. هدف از این مطالعه بررسی خصوصیات بالینی، سونوگرافی و آزمایشگاهی این بیماری در شهر کرمان و تعیین ارتباط آنها با یکدیگر است.
130 بیمار با تشخیص بالینی سندرم تخمدان پلی کیستیک از فروردین تا اسفند 1381 از نظر سونوگرافی و آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفتند. موارد مشکوک به هیپرپلازی دیررس آدرنال، هیپوتیروئیدی و آدنوم هیپوفیز از مطالعه حذف شدند. سپس فراوانی خصوصیات بالینی، آزمایشگاهی و سونوگرافی بیماران تعیین و رابطه آنها با هم مشخص گردید.
شایع ترین علامت بیماری الیگومنوره (%78) و پس از آن هیرسوتیسم بود (%59.2). آکنه در %25.2 از بیماران وجود داشت و %39.2 آنها از نمایه توده بدن طبیعی برخوردار بودند. نمای سونوگرافی مخصوص سندرم تخمدان پلی کیستیک در 106 نفر (%81.5) وجود داشت و %18.5) بقیه سونوگرافی طبیعی داشتند. رابطه معنی داری بین هیرسوتیسم و نسبت LH FSH بیش از 2 و نیز گالاکتوره و هیپرپرولاکتینمی به دست آمد. همبستگی مثبتی بین مقدار غیرطبیعی دهیدرواپی آندروسترون سولفات و نسبت LH FSH بیش از 2 وجود داشت. در زنان چاق موارد غیرطبیعی 17- هیدروکسی پروژسترون افزایش داشت. بین هورمون ها و سونوگرافی مشخصه بیماری و نیز بین مقدار هورمون ها و علایم بالینی رابطه معنی داری یافت نشد.
در شهر کرمان شایع ترین نشانه های بالینی سندرم تخمدان پلی کیستیک الیگومنوره و پس از آن هیرسوتیسم و آکنه گزارش شد. چاقی از علایم شایع به شمار نمی رود و گروه زیادی از بیماران نمایه توده بدنی طبیعی دارند. همچنین شیوع برخی از علایم بالینی و آزمایشگاهی هیپرآندروژنیسم با بالا رفتن سطح LH سرم و رسیدن نسبت LH/FSH به بیش از 2، افزایش می یابد. شیوع علایم بالینی و آزمایشگاهی بیماری در کرمان با سایر نقاط دنیا متفاوت و احتمالا ناشی از دخالت عوامل جغرافیایی و نژادی است.