پیش بینی رضایتمندی زناشویی از روی متغیرهای باورهای ارتباطی و صمیمیت زناشویی در زنان متقاضی طلاق و عادی شهر مشهد

هدف پژوهش حاضر پیش بینی رضایتمندی زناشویی از روی متغیرهای باورهای ارتباطی و صمیمیت زناشویی در زنان متقاضی طلاق و عادی شهر مشهد بود. آزمودنیهای پژوهش 125 زن متقاضی طلاق و 125 زن مایل به ادامه زندگی مشترک (جمعا 250 نفر) بودند که به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند. همه افراد نمونه به کمک سیاهه باورهای ارتباطی (RBI) و پرسشنامه صمیمیت زناشویی، ارزیابی شدند. برای تحلیل داده ها افزون بر روش های آمار توصیفی، روش تحلیل ممیز نیز به کار رفت. نتایج به دست آمده فرضیه های پژوهش را تایید کرد و نشان داد که رضایتمندی زناشویی را می توان از روی متغیرهای باورهای ارتباطی و صمیمیت زناشویی در دو گروه متقاضی طلاق و عادی پیش بینی نمود.