پاسخ های بیوشیمیایی و مولکولی دو رقم بومی کشت شده (لندریس) گندم نان به تنش شوری در دوره های زمانی مختلف

تنش های محیطی اثرات جبران ناپذیری بر تولید گندم نان (Triticum aestivum L.) که از مهمترین محصولات زراعی است می گذارند. از طرفی اعضا خانواده AP2/ERF از مهمترین تنظیم کنندگان رونویسی هستند که بر رشد و پاسخ گیاه به تنش های زنده و غیرزنده موثرند. برای ارزیابی سازوکار تحمل تنش شوری در گندم فعالیت آنزیم های سوپر اکسیددیسموتاز، آسکوربات پراکسیداز و کاتالاز در دو لندریس متحمل گندم (3623 و 3625) تحت شوری با آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در دو سطح شاهد و 250 میلی مولار شوری در سه تکرار انجام شد. از گیاهچه ها در زمان های صفر، 1، 3، 6، 12 و 24 ساعت و 10 روز پس از تنش نمونه برداری شد. فعالیت آنزیم ها در ریشه و اندام هوایی گیاهان اندازه گیری شد. توالی نوکلیوتیدیAP2-21 از پایگاه NCBI استخراج و آغازگرها طراحی و قطعه ژن از گندم جدا، همسانه-سازی و توالی یابی و با حضور دومین حفاظت شده AP2 تایید شد. تغییرات بیان TaAP2-21 با روش PCR کمی و با استفاده از آغازگرهای ویژه و ژن بتا اکتین بررسی شد. نتایج نشان دهنده اختلاف معنی دار فعالیت آنزیم ها در زمان های مختلف نسبت به شاهد در هر دو بافت هر دو رقم بود و بیشترین تفاوت در تنش های کوتاه و میان مدت مشاهده شد با این حال ظاهرا" در تنش بلندمدت سازوکار آنتی اکسیدانی آنزیم ها در 3623 فعالتر از 3625 عمل می کنند. بیان ژن تحت شوری در بافت های هر دو لندریس کاهش معنی داری داشت. احتمالا ژن TaAP2-21 یکی از عوامل بازدارنده رونویسی از ژن های پاسخ دهنده به شوری بوده و باعث ایجاد حساسیت به شوری در گندم می شود.