اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رضایت زناشویی زنان متأهل مبتلا به سرطان خون

بیماران مبتلا به سرطان یکی از گروه های آسیب پذیر در برابر مشکلات طاقت فرسای بیماری و شیوع بالای آن در جامعه امروزی هستند تحقیقات نشان داده است که درمان های روانشناختی می تواند بر بهبود بیماری و روند طول درمان موثر واقع گردد. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رضایت زناشویی زنان متاهل مبتلا به سرطان خون که مشغول به درمان در بیمارستان سیدالشهدا اصفهان سال های 1396_1397 بستری بودند است.

این پژوهش به روش نیمه آزمایشی و با استفاده از طرح پیش آزمون –پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش، کلیه بیماران سرطان خونی که مشغول به درمان در بیمارستان سیدالشهدا اصفهان سال 1396_1397 بستری بودند نمونه پژوهش شامل 24 نفر از بیماران مبتلا به سرطان خون بود که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه 12 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند و پرسشنامه رضایت زناشویی (اینریچ_اولسون 1998، فرم کوتاه) را تکمیل نمودند و به افراد گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 60 دقیقه ای درمان مبتنی بر پذیرش و متعهد برای زنان متاهل مبتلا به سرطان خون ارایه گردید اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از واریانس چند متغیره و تک متغیره و نرم افزار spss-20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج حاکی از این بود که نمرات آزمون اینریچ در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون کاهش قابل توجهی.(p<0/05) نسبت به شرکت کنندگان کنترل داشته که این نشان دهنده اثربخشی درمان بوده است

بنا بر یافته های این پژوهش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد درمان موثری بر رضایت زناشویی زنان دارای سرطان خون می باشد. لذا انجام مداخلات بر اساس این رویکرد می تواند برای زنان مبتلا به سرطان خون مفید باشد.