مقایسه رشد و عملکرد دو رقم توت فرنگی (Fragaria × ananassa Duch) در شرایط کشت خاکی و بدون خاک در فضای باز

استان مازندران به عنوان دومین تولیدکننده توت فرنگی کشور محسوب می شود و رقم کاماروسا کشت غالب این استان را تشکیل می دهد. برای این منظور در دو آزمایش جداگانه اما هم زمان، شرایط کشت خاکی رایج در منطقه در کنار کشت بدون خاک برای دو رقم کاماروسا و گاویوتا فراهم و در پایان دوره صفات رویشی بوته شامل برگ، طوقه و ریشه در کنار تجزیه عناصر برگ و خاک مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد در کشت بدون خاک ارقام کاماروسا و گاویوتا در عملکرد و صفات مختلف رویشی به جز وزن تر و حجم ریشه، با یکدیگر تفاوت معنی داری نداشتند؛ اما در کشت خاکی رقم کاماروسا در بیشتر صفات مرتبط به برگ، طوقه و ریشه به طور معنی داری برتر از رقم گاویوتا بود. نتایج تجزیه غلظت عناصر غذایی محیط ریشه در کشت خاکی نشان داد میزان روی و مس در محیط ریشه گیاه چند برابر حد مطلوب بوده و بوته ها در معرض بیش بود این عناصر قرار داشتند. با این حال غلظت نیتروژن برگ کمتر از حد مطلوب دیده شد و جذب پتاسیم در رقم گاویوتا با کارایی بهتری نسبت به کاماروسا صورت گرفت. نتایج نهایی نشان داد که با توجه به موفقیت رقم گاویوتا در کشت بدون خاک، عدم توفیق آن در کشت مزرعه ای مرتبط با عوامل خاکی مانند سمیت مس ناشی از عدم رعایت اصول مدیریتی بوده و ارتباطی با اقلیم منطقه ندارد. بنابراین کشت این رقم در مازندران با مدیریت تغذیه ای ویژه یا کشت بدون خاک امکان پذیر خواهد بود.