بررسی تاثیر آموزش بهداشت جنسی مبتنی بر دوالگوی اعتقاد بهداشتی و ارتقاء سلامت پندر بر عملکرد جنسی زنان مبتلا به دیابت نوع دو

دیابت یک بیماری متابولیک بوده که یکی از پیامد های آن کاهش عملکرد جنسی می باشد.از جمله  رویکرد های تقلیل دهنده این عارضه آموزش بهداشت جنسی می باشد. در آموزش بهداشت، مدل های مختلفی به منظور تغییر رفتار های زیان بار در جامعه طراحی شده است.از جمله این مدل ها می توان به الگوی اعتقاد بهداشتی و ارتقاء سلامت پندر اشاره کرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش بهداشت جنسی بر اساس دو مدل پندر و باور بهداشتی بر عملکرد جنسی زنان مبتلا به دیابت نوع دو انجام گرفت.

 پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی بود که در آن 80 بیمار دیابتی  به روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند.  ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه عملکرد جنسی زنان روزن بود. قبل از انجام مداخله عملکرد جنسی بیماران با استفاده از پرسشنامه روزن سنجیده شد. سپس برای گروه های مداخله متناسب با مدل آموزشی 4 جلسه 90 دقیقه ای به صورت هفتگی برگزار گردید. پس از انجام مداخلات مجددا پرسشنامه روزن تکمیل شد. کلیه داده ها پس از جمع آوری وارد نرم افزار spss نسخه 21 شده و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

مقایسه پیش آزمون و پس آزمون نشان دادکه در گروه مداخله میانگین نمره کلی عملکرد جنسی و زیر مقیاس های آندر گروه پندر از (2/21)  17/93 به  (2/22) 20/69 افزایش یافت.مقایسه آماری این نمره در قبل و پس از مداخله اختلاف آماری معنی داری را در این گروه نشان داد (p=000/0) میانگین نمره کلی عملکرد جنسی و زیر مقیاس های آن در گروه اعتقاد بهداشتی از (2/97) 18 به (2/38) 21/65 افزایش یافت. مقایسه آماری این نمره در قبل و بعد از مداخله اختلاف آماری معناداری را در این گروه نشان داد (p=000/0).این اختلاف میانگین در هر دو گروه به لحاظ آماری معنا دار بود (P<0/05).
 

 مقایسه نمرات عملکرد جنسی پس از انجام مداخلات در دو گروه حاکی از آن بود که بجز زیر مقیاس تحریک روانیاختلاف آماری معنی داری بیندو گروه وجود ندارد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، به نظر می رسد که استفاده از الگوهای آموزشی بر اساس مدل ارتقا سلامت پندر و اعتقاد بهداشتی اثرات قابل توجه و معنی داری بر عملکرد جنسی زنان مبتلا به دیابت نوع دو داشته باشد.