هستی شناسی صدق از منظر استاد جوادی آملی

این مقاله سعی دارد به روشی تحلیلی، هستی شناسی صدق در منظومه فکری آیت الله جوادی آملی را ترسیم نماید. هستی شناسی مورد نظر در این مقاله، هستی شناسی به معنای خاص آن در حوزه علم کتابداری (دانش شناسی) است. به این معنا که مفهوم صدق و مفاهیم مترادف و هم ریشه آن و نیز نوع ارتباطات این مفهوم با سایر مفاهیم، از میان حدود شصت اثر از آثار این عالم وارسته، واکاوی شده و تبیین گردیده است. حاصل آنکه در دیدگاه علامه جوادی آملی مفهوم صدق، علاوه بر کاربرد معنایی خاص (صدق در اخبار) در معنای جامع (انشاییات، وجوب و امتناع تکوینی یعنی بود و نبود حقیقی و بود و نمود) نیز به کار رفته است و در هندسه معرفتی وی، مفهوم صدق به صورت مجزا از سایرمفاهیم درنظر گرفته نشده و پیوستاری از ارتباط با مفاهیم متعددی نظیر حق، تکوین، ملایکه، روح انسانی، فطرت انسانی، دین حق، آزادی و حریت، عقل و انسان کامل است.