پیش بینی کیفیت زندگی زنان یائسه براساس سواد سلامت و خودکارآمدی

یایسگی یکی از بحرانی ترین دوران زندگی زنان است که اگر چه رویدادی فیزیولوژیک به شمار می رود، اما همراه با عوارض و مشکلاتی است که کیفیت زندگی زنان را تحت تاثیر قرار می دهد. این مطالعه با هدف پیش بینی کیفیت زندگی زنان یایسه براساس سواد سلامت و خودکارآمدی انجام شد.

این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی در سال 1397 در بین 400 زن یایسه مراجعه کننده به مراکز جامع خدمات سلامت شهر مشهد که به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند، انجام شد. ابزار پژوهش پرسش نامه چهاربخشی شامل مشخصات دموگرافیک، سواد سلامت بالغین (TOFHLA)، خودکارآمدی عمومی شرر و کیفیت زندگی یایسگی بود. داده ها توسط نرم افزار SPSS 22 و با استفاده از آزمون های آماری کروسکال والیس، من ویتنی، همبستگی اسپیرمن و مدل رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

 بین سواد سلامت (0.352-=r) و خودکارآمدی (0.338-=r) با کیفیت زندگی همبستگی معنی داری وجود داشت (P<0.001). خودکارآمدی، سواد سلامت، سن ازدواج، نوع زایمان و مصرف ویتامین D، لبنیات و میوه، متغیرهای پیشگویی کننده کیفیت زندگی زنان یایسه بودند (P<0.05)، به طوری که خودکارآمدی و سواد سلامت 18% و بقیه متغیرهای مذکور 31% واریانس کیفیت زندگی را پیش بینی کردند.

 سواد سلامت و خودکارآمدی دو عامل موثر بر سطح کیفیت زندگی زنان یایسه محسوب می شوند.