ارتباط بین حساسیت اخلاقی و هوش اخلاقی در پرستاران شاغلدر بخش های مراقبت ویژه

پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه در موقعیت های بالینی زیادی جهت تصمیم گیری اخلاقی قرار می گیرند که نیازمند برخورداری از حساسیت اخلاقی و هوش اخلاقی می باشند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین حساسیت اخلاقی و هوش اخلاقی در پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه انجام شد.

مطالعه حاضر، مقطعی از نوع همبستگی می باشدکه در سال 1398 در تمامی بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های آموزشی- درمانی شهر آمل انجام شد. نمونه های پژوهش 112 پرستار شاغل در بخش های مراقبت ویژه بزرگسال بوده که به روش سرشماری انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های حساسیت اخلاقی و هوش اخلاقی جمع آوری و با کمک آمار توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

 بین نمره کلی هوش اخلاقی وحساسیت اخلاقی ارتباط معنی داری مشاهده نشد(15/0=P و 14/0=r). در حالی که  بین نمره کلی هوش اخلاقی و بعد آگاهی از نحوه ارتباط با بیمار به عنوان یکی از زیر حیطه های حساسیت اخلاقی ارتباط مثبت و معنی داری وجود داشت (05/0>P).

یافته های مطالعه نشان می دهد هر چه هوش اخلاقی پرستاران بیش تر باشد ارتباط بهتری با بیمار برقرار خواهند نمود. بنابراین به مدیران پیشنهاد می گردد که با تدوین برنامه های مناسب جهت بهبود مهارت های ارتباطی در پرستاران موجبات ارتقاء حساسیت اخلاقی آنان را فراهم نمایند.