رابطه سرمایه اجتماعی و بهزیستی روانشناختی با کیفیت زندگی در بیماران دیابتی

یکی از عوامل موثر بر پیشگیری و درمان دیابت، سرمایه اجتماعی است که در کیفیت زندگی این بیماران نیز تاثیرگذار خواهد بود. لذا هدف این پژوهش بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و بهزیستی روانشناختی با کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به دیابت بوده است.

 پژوهش حاضر از نوع مقطعی می باشد. تعداد 275 نفر از بیماران دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان رازی قایم شهر، از طریق روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها چک لیست ویژگی های جمعیتی، پرسشنامه های سرمایه اجتماعی اونیکس و بولن، کیفیت زندگی توماس و بهزیستی روانشناختی سازمان بهداشت جهانی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-22 انجام شد.

 میانگین (انحراف معیار) سرمایه اجتماعی، بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی به ترتیب 56/19 ± 74/103، 47/5 ± 19/13 و 2/7± 59/43 بود. سرمایه اجتماعی با بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی رابطه مثبت و معنی دار دارد (05/0<p). یافته ها نشان داد که بهزیستی روانشناختی و سرمایه اجتماعی و تعداد فرزند بیشتر و تحصیلات بالاتر می تواند 34 درصد از نمره کیفیت زندگی را تبیین نماید.

پیشنهاد می شود با ایجاد مداخلات مناسب بر پایه ارتقاء سرمایه اجتماعی و بهزیستی روانشناختی، بتوان کیفیت زندگی بیماران دیابتی را بهبود بخشید.