بررسی اثر آسه سولفام پتاسیم بر آنزیم های کبدی و بافت کبد موش های صحرایی نرنابالغ

با توجه به مصرف روزافزون شیرین کننده های مصنوعی، لازم است که اثرات این افزودنی ها بر سلامت کبد مطالعه شود.

در این مطالعه تجربی، 30 سر رت نر نابالغ به 5 گروه 6 تایی تقسیم شدند و غلظت های mg/kg50، 100، 200 و400 آسه سولفام پتاسیم به مدت 30 روز به صورت درون صفاقی به هر گروه تزریق گردید. یک و 30 روز بعد از آخرین تزریق، خونگیری از چشم رت ها صورت گرفت و میزان فاکتورهای کبدی (FBS، HDL، LDL، AST،ALT ، ALP، تری گلیسیرید و کلسترول) اندازه گیری شد. تعدادی از رت ها در هر گروه تشریح و کبد آن ها جهت تهیه مقاطع بافتی خارج گردید. لام ها توسط میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها توسط آزمون ANOVA مورد بررسی قرار گرفت.

 نتایج نشان داد که تزریق آسه سولفام پتاسیم به مدت 30 روز، در غلظت های mg/kg 200 و 400 باعث افزایش معنی دار گلوکز (05/0<P) و در غلظت های mg/kg100 و 200 و 400 باعث کاهش معنی دار سطح LDL گردید (001/0<p). همچنین اختلالات بافتی نظیر تجمع خون، بی نظمی سینوزوییدها و لیز شدن هپاتوسیت ها به صورت وابسته به دوز در کبد مشاهده گردید. ولی تغییر معنی داری در میزان سایر فاکتورها ایجاد نشد.

به نظر می رسد حتی تزریق دوزهای بالاتر از mg/kg 50 آسه سولفام پتاسیم به مدت 30 روز به رت های نر نرهای نابالغ، با توجه به عدم تغییر اکثر فاکتورهای کبدی، سمیت جدی به همراه نداشته باشد و احتمالا اختلالات بافتی کبد با گذشت زمان ترمیم گردد.