تبارشناسی منظومة روسلان و لودمیلا ی آلکساندر پوشکین و مقایسة تطبیقی آن با چهار منظومة غنایی فارسی بر مبنای نظریة ریخت شناسی پراپ

روسلان و لودمیلا منظومه ای عاشقانه حماسی است که آلکساندر پوشکین، شاعر بزرگ روس . پس از سرودن آن به شهرت رسید بهره ، پوشکین با دارای مندی از نبوغ خویش این اثر مضامین جدی و در عین حال آمیخته با مایه افسانه های طنز را بر مبنای های مردمی روسیه، به شیوه ای متفاوت از ادبیات قرن هجدهم روسیه، سرود .این منظومه تاکنون به فارسی ترجمه نشده است و تنها مطالب پراکنده ای درباره کلیات آن یافت می شود که مخاطب را در تبارشناسی داستان به تردید وامی چنان دارد، که برخی آن را متاثر از شاهنامه یا هزارویک شب  دانسته اند .این مقاله، ضمن مطالعه تطبیقی محتوای این منظومه روایی عاشقانه با چهار منظومه عاشقانه فارسی) بهرام و گل اندام ، جمشید و خور شید ، گل و نوروز ، سام و پری دخت (می میهن کوشد این نوع نگاه دوستانه اما غیرعلمی را نقد کند و به این سوال بنیادی پاسخی موثق دهد که آیا روسلان و لودمیلا از تبار شرقی برخوردار است یا نه؟ و اگر برخوردار است، پیشینه آن به کدام یک از داستان های شرقی) ایرانی یا عر بی (می رسد؟ ما بر آنیم که خویشکاری منظومه های مشترک این ها برآمده از ماهیت نوع ادبی قصه پریان است که محتوای این چهار منظومه بر مبنای آن بنا شده است و نشانه تاثیر و تاثر آنها بر یکدیگر یا از یکدیگر نیست.