جنبه های محیطی انتقال کروناویروس ها: یک مرور نقلی

ظهور کروناویروس جدید عامل سندرم حاد تنفسی موسوم به کووید-19 (Coronavirus disease-19 یا COVID-19) در اواخر سال 2019 میلادی در چین اکنون به یک معضل جهانی تبدیل شده است. سازمان بهداشت جهانی (World Health Organization یا WHO) در ژانویه ی سال 2020، شیوع بیماری کووید-19 را یک وضعیت اضطراری بهداشت عمومی با موضوعی بین المللی معرفی کرد. ریخت شناسی و ساختار شیمیایی کروناویروس جدید شباهت زیادی به سایر کروناویروس های انسانی یعنی کروناویروس های عامل سندرم حاد تنفسی شدید یا سارس (Severe acute respiratory syndrome یا SARS) و سندرم تنفسی خاورمیانه یا مرس (Middle East respiratory syndrome یا MERS) دارد.

روش ها:

این مطالعه ی مروری نقلی در فروردین ماه سال 1399 انجام شد. بدین منظور، پایگاه های PubMed، Science Direct و Google Scholar با کلیدواژه های کروناویروس، سارس، مرس، کووید-19، هوا، محیط، گندزدایی، آب و فاضلاب مورد جستجو قرار گرفتند. در این بررسی، عوامل محیطی موثر بر انتقال کروناویروس ها با تاکید بر میزان بقا و مقاومت در محیط های مختلف و همچنین، تاثیر عوامل گندزدا مورد مطالعه قرار گرفت.

یافته ها:

با توجه به شواهد جمع آوری شده در مورد کروناویروس جدید و سایر کروناویروس های انسانی، انتقال این ویروس به صورت مستقیم از طریق ترشحات دهان و بینی و قطرات تنفسی و همچنین، انتقال غیر مستقیم از طریق تماس دست آلوده به ویروس با غشای مخاطی دهان، بینی و چشم صورت می گیرد.

نتیجه گیری:

با توجه به عدم شناسایی درمان قطعی برای بیماری و نقش اساسی محیط در تداوم زنجیره ی انتقال کروناویروس، پیش گیری از انتقال ویروس از طریق حفظ بهداشت محیط و قطع زنجیره ی انتقال ضروری است.