بررسی تاثیر ویژگی های شخصیتی بر موفقیت شغلی با نقش میانجی اشتیاق شغلی کارکنان دانشگاه محقق اردبیلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر ویژگی های شخصیتی بر موفقیت شغلی با نقش میانجی اشتیاق شغلی کارکنان دانشگاه محقق اردبیلی به روش توصیفی - همبستگی از نوع معادلات ساختاری صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کارکنان دانشگاه محقق اردبیلی به تعداد 754 نفر تشکیل دادند که با استفاده از فرمول کوکران 254 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده های مربوط از پرسشنامه اشتیاق شغلی سالوناوا و شوفلی (2007)، پرسشنامه موفقیت شغلی رادسیپ (1984) و پرسشنامه ویژگی های شخصیتی رامستت و جان (2007) استفاده گردید؛ که پایایی آن ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 85/ .، 88/؛ و 74/ . به دست آمد. جهت تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج آزمون حاکی از آن بود که اثر مستقیم ویژگی های شخصیتی و موفقیت شغلی برابر با 25/ 0 است. همچنین اثر غیرمستقیم متغیر ویژگی های شخصیتی و موفقیت شغلی با تاثیر متغیر میانجی اشتیاق شغلی برابر با 189/ 0 می باشد. همچنین نتایج نشان داد تاثیر ویژگی های شخصیتی بر موفقیت شغلی از طریق غیرمستقیم توسط متغیر میانجی اشتیاق شغلی تبیین گردید. همچنین با توجه به اینکه در مدل باوجود متغیر میانجی اشتیاق شغلی، مسیر مستقیم ویژگی های شخصیتی بر موفقیت شغلی معنادار است، نتیجه گرفته شد که اشتیاق شغلی در رابطه ویژگی های شخصیتی بر موفقیت شغلی نقش میانجی گری جزیی دارد. بنابراین پیشنهاد می شود کارکنان موقع استخدام از لحاظ ویژگی های شخصیتی مورد آزمون قرار گیرند.