نهادسازی از رهگذر برگزاری رقابتهای ورزشی در حوزه تمدنی نوروز

دولت ها از رهگذر رقابت های ورزشی فقط درصدد کسب وجهه بیشتر در صحنه بین المللی نیستند و در سیاقی گسترده تر، این موضوع را به پیشبرد ملاحظات اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی خود گره می زنند. دیپلماسی ورزشی ابزاری دراختیار دولت ها قرار می دهد که از آن طریق، به صورتی منعطف، روابط دیپلماتیک خود را در صحنه بین الملل طراحی و هدایت کنند. دیپلماسی ورزشی نه تنها انعطاف قابل ملاحظه ای در مقابل دیپلماسی سنتی دارد، ابزار سهل الوصولی را در اختیار دولت ها در صحنه بین المللی قرار می دهد تا به طیف قابل ملاحظه ای از مطامع و مصالح خود در صحنه بین المللی دست یابند. مبنای همکاری های بین المللی عموما اراده یا رضایت دولت ها در قبول تعهدات و سکوت در پذیرش حقوق در صحنه بین المللی است، اشتراکات تمدنی در حقوق بین الملل، به خودی خود، تعهدآفرین محسوب نمی شوند. از این حیث، پیوندهای تمدنی فقط گستره ای را در اختیار دولت ها قرار می دهند که بتوانند با تکیه بر اشتراکات تاریخی و فرهنگی خویش، از ظرفیت های موجود به هر نحو که با منافعشان سنخیت بیشتری دارد بهره برداری کنند. در اینکه پیشینه تاریخی مشترکی همچون نوروز می تواند عاملی وحدت ساز در تشریک مساعی دولت ها تلقی شود تا بتوانند به طیف قابل ملاحظه ای از اهداف خود، به ویژه ملاحظات سیاسی خویش در آینده دست یابند تردیدی نیست، هرچند این امر لزوما به معنای آن نیست که تعهدی حقوقی از این رهگذر بر دولت ها تحمیل می شود، بلکه منحصرا می تواند وحدت ساز و تسهیل گر باشد. نگاهی به رویه بین المللی موید این است که اشتراکات هویتی در قلمروهای جغرافیایی می تواند به روند نهادسازی، چه در قالب هنجاری و چه در قالب ساختاری کمکی جدی نماید. بااین حال، این امر همزمان که می تواند فرصتی را برای پیشبرد اهداف مشترک فراهم کند چه بسا به تهدیدی قابل توجه نیز بدل شود. از این حیث، توصیه می شود ضمن افزایش تعاملات بین المللی، به مذاکرات مقدماتی در زمینه تدوین منشور ورزشی نوروز برای برگزاری رقابت های مستمر ورزشی میان کشورهای حوزه تمدنی نوروز توجه جدی شود و از این رهگذر، زمینه های لازم برای همکاری های سازمانی در برگزاری رقابت های ورزشی، در کنار پیشبرد موضوعات دیگر در قالب ساختاری منسجم و باثبات فراهم آید.