بررسی میزان میکرو ریبونوکلئیک اسید-185 (miRNA-185) و اهداف مولکولی VEGA و PDGF در بیماران مبتلا به آندومتریوزیس

استفاده از نشانگرهای زیستی در خون از قبیل میکروریبونوکلییک اسیدها، امکان تشخیص و درمان غیرتهاجمی با بازدهی بالای بیماری آندومتریوزیس را فراهم نموده است.

در این پژوهش، میزان کمی بیان مولکول miRNA-185 گردش خون و اهداف مولکولی VEGA و PDGF در بیماران مبتلا به آندومتریوزیس در مقایسه با افراد سالم مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است.

25 خانم با تاریخچه تشخیصی آندومتریوزیس (درجه 3-4) با لاپاراسکوپی به عنوان گروه بیمار و 25 خانم که به منظور بررسی کیست های تخمدانی یا درد لگنی تحت لاپاراسکوپی قرار گرفته و غیرمبتلا تشخیص داده شده بودند، به عنوان گروه سالم و کنترل در نظر گرفته شدند پس از جمع آوری نمونه های خون از گروه های مورد مطالعه، RNA کل از آنها استخراج و توالی یابی مبتنی بر RNA بر روی آنها انجام شده و میزان بیان miRNA-185 و  ژن های هدف به روش Q-RT-PCR مورد ارزیابی قرار گرفت.

پروفایل بیانی توالی یابی RNA های غیرکد کننده نشان داد که سطح بیان miRNA-185 در خون کامل بیماران نسبت به افراد سالم کاهش یافته است. همچنین، نتایج Q-RT-PCR نشان داد که میزان بیان miRNA-185 در پلاسمای خون بیماران نیز کاهش معناداری داشته است. آنالیز منحنی ROC، سطح زیر نمودار (AUC) به میزان 919/0 را نشان داد که نشان از ارزش تشخیصی miRNA-185 مذکور بود (001/0<p). همچنین، نتایج RT-PCR نیز نشان داد که هیچ افزایش یا کاهش معنادار در میزان رونوشت های VEGF و PDGF در خون کامل بیماران و گروه کنترل مشاهده نشده است .  (3608/0 = VEGF ,pو 0976/0 =.PDGF, p

نتایج به دست آمده از مطالعه نشان می دهد که کاهش بیان miRNA-185 در پلاسمای خون بیماران مبتلا به آندومتریوزیس در مقایسه با افراد کنترل می تواند به عنوان یک بیومارکر غیرتهاجمی در تشخیص زود هنگام و غربالگری سرطان تخمدان با استفاده از نمونه های خونی استفاده نمود.