بررسی اثرات حجم تردد انواع ناوگان جریان ترافیک روی کیفیت هوای شهری (مطالعه موردی: شهر تهران)

معضل آلودگی هوا و کاهش کیفیت هوای کلان شهرها یکی از بحرانی ترین مسایل زیست محیطی جوامع امروزی است که منجر به ایجاد خطرات جدی برای سلامت انسان ها و محیط زیست پیرامون شده است. جریان ترافیک در مناطق درون شهری که شامل ناوگان متعددی بوده،سهم قابل توجهی از تولید آلاینده های هوا در سطح شهر را به خود اختصاص داده است. مدیریت صحیح ناوگان مختلف ترافیکی در شبکه معابر درون شهری می تواند در بهبود سریع تر وضعیت کیفیت هوای شهری در مواقع بحران آلودگی هوا تاثیر قابل ملاحظه ای داشته باشد. در این پژوهش، مطالعه ای پیرامون تحلیل و مدل سازی اثر حجم تردد و تنوع ناوگان جریان ترافیکی روی وضعیت آلودگی هوای شهری و غلظت آلاینده ها در نزدیکی ایستگاه کنترل کیفیت هوای شهرداری منطقه 11 تهران انجام شده است. بررسی ها با مقیاس ساعتی در شرایط آب وهوایی بدون وزش باد و بدون ناپایداری جوی (اعم از نزولات جوی، پدیده گرد و غبار و...) انجام شده اند. نتایج نشان داد که به طور متوسط، در هنگام تردد احجام تردد مساوی از ناوگان مختلف در معبر مورد مطالعه، وسایل نقلیه دیزلی مسافری نسبت به دو ناوگان وسایل نقلیه دیزلی باری و وسایل نقلیه بنزینی شخصی اثرگذاری بیشتری در تولید آلاینده های PM2.5 و SO2 دارند. اما در حالت عبور متوسط نسبت های احجام ناوگان ترافیکی از معبر مورد نظر، به طور متوسط ناوگان وسایل نقلیه دیزلی باری نسبت به سایر ناوگان اثرگذاری بیشتری در تولید آلاینده های PM2.5 و SO2 دارند.