بررسی سازمان یافتگی قاچاق کالا و ارز در مرزهای جنوبی ایران (مطالعه موردی استانهای بوشهر، هرمزگان، خوزستان و سیستان و بلوچستان سالهای 95-1390)

قاچاق کالا و ارز برای رسیدن به سود سرشار به ندرت به شکل سنتی اتفاق می افتد. بر اساس اطلاعات موجود، قاچاق کالا و ارز به شکل کاملا سازمان یافته در مرزهای جنوبی ایران وجود دارد و تداوم آن باعث گسترش آثار این جرم می شود. هدف این پژوهش بررسی سازمان یافتگی قاچاق کالا و ارز در مرزهای جنوبی کشور است.

این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا، توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش به تعداد 1017 نفر را آن دسته از قاچاقچیان سابقه دار استانهای مرزی جنوبی(هرمزگان، بوشهر، خوزستان، سیستان و بلوچستان) در سال‎های 95-1390 تشکیل داده اند که به دلیل ارتکاب قاچاق بالای یک میلیارد ریال، بیش از دو بار به مجازات‎های مقرر قانونی محکوم شده اند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، 280 نفر تعیین و به روش تصادفی 154 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‎ها پرسشنامه محقق ساخته با پایایی 876/0 بوده و برای تحلیل داده‎ها از آزمون تی تک نمونه ای استفاده شده است.
یافته‎ها و

یافته‎های پژوهش نشان داد رابطه معناداری بین ویژگیهای تشکل ساختار یافته، استمرار رفتار مجرمانه در طول زمان، اهداف و انگیزه مادی، ارتکاب قاچاق به صورت فراملی و استفاده از شگردهای مجرمانه و سازمان یافتگی قاچاق کالای بالای یک میلیارد ریال در مرزهای جنوبی وجود دارد. نتایج حاصل از آزمون فریدمن نشان داد که نبود امکان نفوذ راحت به گروه مجرمانه؛ فراسنج مانع نبودن ایام تعطیل و مراسمات ملی و مذهبی در ارتکاب قاچاق توسط اعضای گروه؛ کسب قدرت سیاسی ابزاری برای بدست آوردن سود مادی بیشتر توسط گروه؛ استفاده از تکنولوژی مدرن، صنایع مربوط به ارتباطات سریع از راه دور و کامپیوتری، خطوط ارتباطی ماهواره ای برای ارتکاب قاچاق توسط گروه و اولویت دادن به ایجاد فساد دولتی برای ارتکاب قاچاق توسط گروه به ترتیب بعنوان مهمترین فراسنج ویژگیهای فوق الذکر مشخص و در اولویتهای اول قرار دارند.