چین و سیاست حداکثرسازی موقعیت؛ باتاکیدبر مولفه های امنیتی نظامی

مقوله «حداکثرسازی موقعیت» بیانگر مجموعه ای از ابزارها و یا سیاست هایی است که دولت ها ازطریق آن تلاش دارند به برترین جایگاه و موقعیت در عرصه نظام بین الملل دست یابند. چین نیز به عنوان بازیگری پرتوان، از دهه های اخیر مجموعه منابع قدرتی را درراستای ارتقای جایگاه خود در نظام بین الملل بسیج نموده است. تمرکز اصلی این نوشتار بر چگونگی نقش آفرینی مولفه های امنیتی و نظامی درجهت تحقق سیاست یادشده قرار دارد؛ متغیرهایی که گستره ای از نوآوری در حوزه نظامی گری تا اهداف امنیت محور در سطح منطقه ای و رقابت با امریکا را دربر می گیرد. سوال  اصلی این پژوهش عبارت است از اینکه: در چارچوب رویکرد چین بر محور حداکثرسازی موقعیت، مولفه های امنیتی نظامی، چگونه نقش آفرین هستند؟ پاسخ موردنظر درقالب این فرضیه می گنجد که: عوامل امنیتی نظامی یعنی تحول در ساختار ارتش آزادی بخش خلق، ارتقای نظام تسلیحاتی و فناوری نظامی، جهت گیری امنیتی در سازمان شانگهای و تقابل امنیتی با امریکا، بر سیاست حداکثرسازی موقعیت جهانی چین  تاثیر تعیین کننده ای داشته است. این پژوهش درقالب روش تحلیلی توصیفی به بررسی فرضیه تحقیق خواهد پرداخت.