ارزیابی اثر افزودن عصاره الکلی گیاهان دارویی آویشن شیرازی و سرخارگل به جیره بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجه های بیوشیمیایی خون و وضعیت ایمنی جوجه های گوشتی

هدف از این پژوهش، بررسی اثر افزودن عصاره الکلی گیاهان دارویی سرخارگل و آویشن به جیره بر عملکرد، صفات لاشه و همچنین فراسنجه های بیوشیمیایی خون و وضعیت ایمنی جوجه های گوشتی بود. تعداد 160 قطعه جوجه یک روزه گوشتی سویه راس- 308 (نر و ماده به تعداد مساوی) د قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تیمار با چهار تکرار و هر تکرار ده قطعه، تقسیم شده و پرورش یافتند. طول مدت تحقیق، 42 روز بود که به سه دوره پرورشی آغازین (10-1 روزگی)، رشد (23-11 روزگی) و پایانی (42-24 روزگی) تقسیم شد که تیمارهای آزمایشی از ابتدای دوره اعمال شدند. تیمارهای آزمایشی شامل 1- شاهد (جیره پایه(، 2- افزودن 0/2 درصد عصاره آویشن به جیره پایه، 3- افزودن 0/2درصد عصاره سرخارگل به جیره پایه و 4- افزودن مخلوط 0/2 درصد عصاره آویشن و 0/2 درصد عصاره سرخارگل به جیره پایه بودند که از روز اول به جوجه ها تغذیه شدند. خوراک مصرفی، وزن زنده و ضریب تبدیل غذایی جوجه ها به صورت هفتگی ثبت شد. در پایان دوره پرورش، یک پرنده نر از هر تکرار آزمایشی جهت خون گیری و تجزیه لاشه کشتار شدند. نتایج نشان داد که اثر تیمارها بر مصرف خوراک و افزایش وزن زنده جوجه ها در کل دوره معنی دار نبود. ضریب تبدیل خوراک جوجه ها به طور معنی دار تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت. به طوری که بهترین آن در گروه شاهد و بدترین آن در گروه سرخارگل بود. ویژگی های لاشه و وزن اندام های داخلی جوجه ها تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. اثر تیمارهای آزمایشی بر عیار آنتی بادی علیه بیماری های نیوکاسل و آنفولانزا در جوجه ها معنی دار بود. کمترین آنتی بادی علیه نیوکاسل و بیشترین آنتی بادی علیه آنفولانزا در گروه آویشن مشاهده شد. افزودن عصاره های آویشن و سرخارگل به جیره باعث افزایش وزن در وزن غده بورس فابریسیوس جوجه ها نسبت به شاهد شد ولی بر وزن طحال تاثیری نداشت. افزودن عصاره های آویشن و سرخارگل باعث کاهش چشم گیر غلظت تری گلیسریدها و VLDL خون جوجه ها شد. تیمارهای آزمایشی تاثیر معنی دار بر تراکم گلبول های سفید خون شامل لنفوسیت ها، نوتروفیل ها و ایوزینوفیل ها نداشتند. به طور کلی، افزودن عصاره های آویشن و سرخارگل به جیره جوجه های گوشتی تاثیر معنی دار بر شاخص های عملکردی و ویژگی های لاشه نداشت، ولی باعث افزایش عیار آنتی بادی علیه آنفولانزا و کاهش سطح لیپیدهای خون شد.