جایگاه و نقش پاکستان در سیاست خارجی آمریکا

مناسبات دیپلماتیک پاکستان و ایالات متحده آمریکا در هفت دهه ای که از حیات پاکستان می گذرد فرازوفرود بسیاری داشته است. در دهه 1960 و با ورود پاکستان به باشگاه قدرت های هسته ای، این کشور در نقش قدرت نوظهور منطقه ای، نگرانی واشینگتن را برانگیخت و مجموعه ای از تحریم های نظامی و اقتصادی را به جان خرید؛ اما پس از تهاجم شوروی به افغانستان در دهه 1980 و پس از رویداد 11 سپتامبر 2001 تاکنون، متحد استراتژیک ایالات متحده شناخته می شود. به نظر می رسد که با روی کار آمدن دونالد ترامپ (2016) در آمریکا و انتقادهای گزنده و بی پیشینه وی از نقش مخرب پاکستان در مبارزه با تروریسم و بازی های دوگانه این کشور درمورد جنگ و صلح در افغانستان، جایگاه پاکستان در نقش شریک استراتژیک ایالات متحده در مبارزه با تروریسم دستخوش تحولی سطحی شده است. بررسی ها نشان می دهد که روابط این دو کشور با توجه به ادامه حیات تروریسم در منطقه و لاینحل ماندن بحران افغانستان، دچار تغییر ماهوی نشده است؛ زیرا نیاز آمریکا به پاکستان به جای خود باقی است و هیچ کشور دیگری نمی تواند جایگاه پاکستان را برای آن پر کند. بنابراین می توان گفت سیاست خارجی ایالات متحده در دوره پساترامپ در مقابل پاکستان در سطح تاکتیک تغییر کرده است، نه در سطح استراتژی؛ ضمن آنکه با روی کار آمدن نیروی سوم به رهبری عمران خان در پاکستان، کاخ سفید امیدوارتر شده است که خط مشی شفاف تری از جانب سیاستمداران و نظامیان پاکستان دریافت نماید.
ادامه مطلب