مروری بر داربست های رایج در مهندسی بافت به منظور بازسازی بافت استخوان

استخوان از بافت هایی است که قابلیت بازسازی بالایی را نشان می دهد، با این حال گاهی آسیب های استخوانی بسیار وسیع هستند، یا آسیب به گونه ای است که امکان ترمیم خود به خودی یا حتی ترمیم با کمک داروها و مداخلات جراحی نیست. هم اکنون برای این مشکلات بیشتر از پیوند های استخوانی استفاده می شود، اما این پیوند ها به دلیل مشکلاتی، از جمله پیدا کردن بافت پیوندی مناسب و واکنش های ایمنی با محدودیت استفاده مواجه هستند. در این موارد می توان با کمک پزشکی بازساختی آسیب وارده را ترمیم کرد. پزشکی بازساختی با کمک روش های سلول درمانی و مهندسی بافت، راهکار جدیدی را برای بهبود آسیب های جبران ناپذیر استخوانی ایجاد می کند. سازه های مهندسی شده کمک می کنند که بهبود طبیعی بافت تسریع شود، زیرا در برخی آسیب های استخوانی، بافت از دست رفته وسیع است و به طور طبیعی امکان بهبود نیست. مقاله حاضر، به اهمیت سلول های بنیادی و کاربرد داربست های مهندسی بافت استخوان تمرکز دارد. هم چنین خصوصیات حایز اهمیت داربست های مهندسی شده برای بافت استخوان، از جمله: ساختار، تخلخل، استحکام، شیمی سطح، القای استخوانی و روش های مختلف طراحی داربست های مهندسی بافت استخوان هم مورد بحث قرار گرفته اند. تا به حال ترکیبات طبیعی و مصنوعی متنوعی برای مهندسی بافت استخوان استفاده شده اند که از آن جمله می توان به انواع زیست پلیمرها شامل سه دسته طبیعی و مصنوعی و سرامیک ها اشاره کرد. سرامیک های زیستی به عنوان ترکیبات موثر در داربست های مهندسی بافت کارایی دارند که از جمله مهم ترین آن ها، شیشه های زیست فعال هستند که اتصال، تکثیر و تمایز سلول های استخوانی را افزایش می دهند. در این مقاله هم چنین به بررسی سرامیک های زیستی به عنوان ترکیبات موثر در بازسازی بافت استخوان پرداخته شده است.