کاربست تحلیلی- ساختاری بازآفرینی پایدار شهری (مطالعه موردی: شهر خرم‏ آباد)

بازآفرینی شهری پایدار فرایند توسعه ‏ای همه ‏جانبه در عرصه‏ های‏ اجتماعی، اقتصادی، محیطی، و کالبدی به ‏منظور ارتقای کیفیت زندگی در محدوده ‏ها و محله‏ های هدف در پیوند با کل شهر است. پژوهش حاضر به ‏منظور بررسی روابط علی میان مولفه‏ های بازآفرینی پایدار شهری در بافت ناکارآمد شهر خرم ‏آباد با روش توصیفی- پیمایشی تدوین شده است. جامعه آماری شامل شهروندان ساکن بافت است. ابزار مورد استفاده پرسش‏نامه محقق ساخته در طیف پنج ‏گزینه‏ ای لیکرت بود. در این پرسش‏نامه، پنج عامل از عوامل موثر در بازآفرینی پایدار شهری بافت ناکارآمد خرم ‏آباد (اجتماعی، اقتصادی، زیست ‏محیطی، کالبدی، و مدیریتی) بررسی شد. مطالعه عوامل اثرگذار در بافت ناکارآمد شهر خرم ‏آباد نشان می‏ دهد استقرار مراکز عمده اداری و درمانی، مذهبی، در محدوده بافت و وجود قلعه فلک‏ الافلاک به‏ عنوان یک اثر تاریخی قدرتمند و امام‏زاده زیدبن علی در درون بافت از عمده عوامل اثرگذار در روند پیشبرد بازآفرینی در بافت ناکارآمد شهر خرم‏ آباد است. به ‏منظور سنجش عوامل اثرگذار دربازآفرینی بافت ناکارآمد خرم ‏آباد از مدل معادلات ساختاری در قالب نرم ‏افزار AMOS استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ‏ها نشان داد.بین متغیرهای اجتماعی با میزان P Value، 0.00، متغیر کالبدی با میزان 0.04 و متغیر مدیریتی با میزان 0.00 با بازآفرینی بافت ناکارآمد شهر خرم ‏آباد ارتباط معنی‏ داری وجود دارد. نتایج آزمون فریدمن نشان داد عامل مدیریتی دارای بالاترین اثرگذاری در روند بازآفرینی بافت و عامل زیست‏ محیطی دارای کمترین اثرگذاری است.