تحلیل اثرات مشارکت در فعالیت‏ های اقتصادی بر نشاط زنان روستایی (مطالعه موردی: بخش خاوومیرآباد شهرستان مریوان)

مشارکت رسمی زنان در فعالیت ‏های اقتصادی می‏تواند زمینه‏ ساز دست‏یابی به نشاط در میان زنان روستایی باشد و محیطی بانشاط در روستاها شکل دهد. در راستای بررسی این امر، پژوهش حاضر در بخش روستایی خاوومیرآباد شهرستان مریوان، که در چندساله اخیر زنان در فعالیت ‏های اقتصاد روستایی آن نقش پررنگی داشته‏ اند، انجام گرفت. پژوهش، از لحاظ هدف، کاربردی است و گردآوری اطلاعات در بخش نظری با استفاده از منابع اسنادی و در بخش میدانی از طریق توزیع پرسش‏نامه در میان زنان فعال در اقتصاد روستایی بخش خاوومیرآباد بوده است.نخست، به روش هدفمند، تعداد کل جامعه (563 زن فعال در عرصه اقتصاد روستایی) و روستاهای نمونه (18 روستا) شناسایی و سپس با بهره‏ گیری از فرمول کوکران 200 پرسش‏نامه در میان زنان روستایی به روش قرعه ‏کشی و در روستاهای نمونه به روش طبقه ‏بندی توزیع شد. تجزیه و تحلیل داده ‏های گردآوری‏ شده با استفاده از آزمون‏ های ویلکاکسون، T دونمونه ‏ای، T مستقل، و رگرسیون نشان داد تفاوت معنی‏ داری میان میزان نشاط زنان روستایی در دوره بعد از مشارکت در فعالیت‏ های رسمی اقتصادی با میانگین 55/3 نسبت به دوره قبل از آن با میانگین 89/2 و بین سطح نشاط زنان روستایی دارای فعالیت اقتصادی با میانگین 55/3 با زنان روستایی فاقد آن با میانگین 96/2 وجود دارد. همچنین، متغیرهای میزان درآمد حاصله با مقدار بتای 414/0، مدت زمان اشتغال در فعالیت اقتصادی با مقدار بتای 272/0، و تعداد زنان مشغول به فعالیت اقتصادی در روستاها با بتای 327/0 مهم‏ترین متغیرهایی بودند که، در ارتباطی مستقیم و معنی‏ دار، توانایی تبیین میزان نشاط زنان روستایی به‏ واسطه حضور در فعالیت های اقتصادی را داشتند.