مفهوم سازی استعاری «خشم» در پیکره زبانی و مصور (نگاره های) جنگ در هفت خوان رستم

پژوهش حاضر به بررسی مفهوم سازی استعاری خشم در یکی از آثار حماسی ارزشمند زبان فارسی بر اساس الگوی شناختی کووچش می پردازد. داده های این پژوهش از پیکره کلامی داستان منظوم هفت خوان رستم و نیز نگاره های مرتبط با آن استخراج گردید. ابتدا، حوزه های مبدا به کاررفته در متن بر اساس الگوی سه گانه خشم مشخص شد و سپس میزان کاربرد استعاره های کلامی در سطح تصویر، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که اولا انواع سه گانه استعاره شامل استعاره شاخص آتش، استعاره های اصلی شامل مفاهیم حیوان/خوی وحشی، جنون، آسیب و بار و نیز استعاره های عام در پیکره مورد نظر مشاهده شد. همچنین از میان حوزه های مبدا به کاررفته، مفاهیم آتش، خوی وحشی و استعاره عام «پیروزی بالا است»، استعاره های مشترک دو سطح کلام و تصویر بودند. در نهایت، بررسی سناریوی نمونه اعلای خشم در پیکره مورد بررسی، فقدان مرحله کنترل خشم را نشان داد که می تواند بیانگر این مطلب باشد که هرچه میزان و شدت خشم بیشتر باشد، احتمال وقوع این مرحله کمتر است.