تفکردر تدریس، تاب آوری و استرس در میان مدرسین ایرانی زبان انگلیسی: پژوهشی با روش آمیخته

این مطالعه به بررسی رابطه بین تفکر در تدریس، استرس نقش و تاب آوری در میان مدرسین ایرانی زبان انگلیسی میپردازد. بدین منظور شیوه پژوهشی آمیخته جهت پاسخ به پرسش های این پژوهش اتخاذ شد. در بخش کمی 122 مدرس ایرانی زبان انگلیسی، به سه پرسشنامه مربوط به تدریس تفکر محور، تاب آوری و استرس پاسخ دادند. نتایج همبستگی نشان داد که در حالیکه رابطه مثبت معناداری بین تفکر در تدریس و تاب آوری وجود دارد، رابطه بین تفکر در تدریس و استرس نقش منفی است. رگرسیون چندگانه نشان داد که از میان پنج بعد تفکر در تدریس، تفکر فراشناختی و انتقادی پیش بینی کننده ابهام نقش و تفکر انتقادی پیش بینی کننده تضاد نقش است. نتایج همچنین نشان داد که تفکر فراشناختی و انتقادی پیش بینس کننده تاب آوری نیز هستند. در بخش کیفی این پژوهش، مصاحبه های رو در رویی با 11 نفر از شرکت کنندگان در بخش اول پژوهش ترتیب داده شد. هدف ازین مصاحبه ها بررسی این مطلب بود که تفکر در تدریس چگونه میتواند ایجاد کننده یا بازدارنده استرس و تاب آوری باشد. پس از پیاده سازی متن مصاحبه های صوتی، داده ها از طریق رویکرد نظریه بنیادین تحلیل و بررسی شد. نتایج نشان داد که تفکر در تدریس از طریق تقویت روحیه و هویت حرفه ای معلمان منجر به تاب آوری میشود. همچنین تحلیل داده های مصاحبه مشخص کرد که تفکر در تدریس از طریق دانش افزایی و ایجاد آمادگی میتواند هم به تاب آوری وهم به استرس منجر شود.