نقد گفتمان نظارت: بررسی تلطیف در گفتمان ناظران مدرسین زبان انگلیسی در ایران

تحقیق حاضر به بررسی فرایند تلطیف کلام در گفتمان ناظران مدرسین زبان انگلیسی در ایران می پردازد تا دریابد که ناظران ایرانی برای رسیدن به تعادل لازم بین صراحت کلام و احترام طرف مقابل به هنگام ارایه بازخورد منفی به مدرسین از چه ابزارهای تلطیفی استفاده می کنند. با استفاده از نمونه گیری در دسترس، 10 جلسه بازخورد بعد از بازدید کلاس ها از سه مرکز آموزشی کانون زبان ایران، مرکز زبان دانشگاه شیراز و موسسه زبان سفیر در سه شهر شیراز، تهران و مشهد ضبط و بازنویسی شد. داده های به دست آمده با استفاده از تقسیم بندی ارایه شده توسط واجنریب (1994) مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان میدهد که ناظران در ایران از آنچه که واجنریب (1994) "تلطیف بالاتر از سخن" می نامد استفاده می کنند که حد وسط "افراط درتلطیف " و "تفریط در تلطیف" می باشد. اما برای تلطیف موثرتر انتقادات خود و ترویج تفکر و تعمق در میان مدرسین، ناظران در ایران می توانستند استفاده بهتری از ابزارهای تلطیفی داشته باشند. بیشترین ابزار تلطیفی که ناظران ایرانی از آن بهره بردند به ترتیب شامل نشانه های تردید، افعال وجهی، جملات استفهامی، جمله واره ها و عبارات احتیاط آمیز بودند در حالی که دیگر ابزارها به طور قابل توجهی کمتر مورد استفاده قرار گرفتند. این نشان می دهد که ناظران برای استفاده موثرتر از ابزار تلطیفی باید دوره های لازم را بگذرانند. یافته های این تحقیق کمک شایانی به برنامه های تربیت مدرس، مراکز آموزش زبان انگلیسی و ناظران این مراکز خواهد کرد تا در کارهای نظارتی خود و به هنگام ارایه بازخوردهای منفی، موثرترین استفاده را از ابزارهای تلطیفی داشته باشند تا بتوانند انتقادات خود را صریح و در عین حال احترام آمیز بیان کنند.