بررسی عوامل موثر در زیست پذیری بافت های فرسوده شهر ایلام (مطالعه موردی: محله بانبرز)

عوامل زیادی در زیست پذیری و تشدید زیستپذیری نقش ایفا میکنند که هر عامل به نحوی در تصمیمات و انگیزش افراد و جامعه جهت سکونت و اقامت تاثیرگذار است. وجود این عوامل موجب رونق زیستی و نبودشان موجب رکود زیستی در یک مجموعه میگردد. از این رو، این پژوهش با هدف بررسی عوامل موثر در زیستپذیری بافتهای فرسوده به صورت توصیفی – تحلیلی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش را ساکنان محله بانبرز شهر ایلام تشکیل میدهد که تعداد 970 نفر از آنها با استفاده از فرمول کوکران به شیوه تصادفی خوشهای انتخاب شد. پرسشنامه پژوهش محقق ساخته است که روایی آن توسط متخصصان تایید و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ به میزان 301/6 تایید شد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمونهای تحلیل عاملی تاییدی و t تک نمونه ای در نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج نشان داد که مولفه های اجتماعی از طریق عاملهای مشارکت ساکنان و امنیت اجتماعی اقتصادی از طریق عاملهای دسترسی مناسب به خدمات عمومی و امکانات شهری، تمایل بخش خصوصی به سرمایه گذاری در بافت، وجود استانداردهای زندگی (کالبدی) از طریق عامل های کیفیت و قدمت ابنیه میزان فرسودگی مصالح و بنا، وجود عناصر هویت بخش و شاخص بصری، مساحت مناسب و کافی مسکن، سازگاری ابعاد معابر بافت و تراکم طبقات، مدیریتی از طریق عاملهای مدیریت یکپارچه در بین نهادها، ایجاد تسهیلات مالی برای ساکنان بافت، میزان حمایت از سرمایه گذاران در بافت و زیست محیطی به عنوان عاملهای موثر بر زیست پذیری در محله بانبرز شناسایی شدند. همچنین از نظر ساکنان، وضعیت زیستپذیری محله بانبرز نامناسب است (600/2= m) که وضعیت زیست پذیری اقتصادی محله از سایر مولفه ها ضعیف تر است (320/8= m.)