تدوین، غربالگری و اولویت بندی شاخص‎های برنامه ریزی پروژه‎های محرک توسعه شهری، مورد مطالعاتی: بررسی شاخص‏ های احصا شده درکلانشهر تهران

هر شهر دارای ویژگی منحصر به فردی است که می‏توان از آن به عنوان محرکی برای توسعه در برنامه‎ریزی شهری کلان‎نگر و مشارکتی بهره جست. این ویژگی می‏تواند به عنوان ابزاری کاربردی برای دولت‎ها و مدیریت شهری در اداره منطقی و اصولی شهرها به کار گرفته شود. در این رویکرد، ویژگی مذکور می‏تواند پروژه‎‎ای باشد که به عنوان محرکی برای رفع فقر، جرم و جنایت، ایجاد اشتغال و پویایی شهری و بررسی دوباره‏ای از زندگی محله‏ای و حقوق مدنی با توجه به تفاوت های قومی و تقابل‎های فرهنگی عمل نماید که نیازمند اصلاحاتی در زمینه سیاسی، مدیریت و رهبری، اقتصادی، قانونی، اجتماعی و محیط‏زیستی است. هدف از این تحقیق استخراج، غربالگری و اولویت‏بندی شاخص‎های ضروری برنامه‏ریزی پروژه‎های محرک توسعه شهری است. اعمال این نوع پروژه‎ها نیازمند بررسی دقیق و عمیق در سه سطح کلان، میانی و خرد هستند. از آنجا که این پروژه‏ها مستعد و بسترساز رشد و توسعه و جهانی شدن شهرها هستند و در بافت ناکارآمد با ظرفیت بالا ایجاد می‏شوند و از طرفی هرگونه توسعه ملی تا حدود زیادی منوط به توسعه مناطق شهری به ویژه کلانشهرها می‎باشد، لذا در این مقاله پس از احصای شاخص‎ها و اولویت‏بندی آن ها به کمک تکنیک دلفی فازی، وضعیت کلانشهر تهران با سه مشخصه 1- دارا و مطلوب، 2- دارا ولی ضعیف و 3- فاقد، مورد بررسی و اولویت‏بندی قرار گرفتند تا سرخطی باشند جهت اعمال این پروژه‏ها در سطح خرد برای تجدید حیات، توسعه مجدد و یا بازآفرینی بافت‎های فرسوده، اراضی متروکه صنعتی، اراضی رها شده و فضاهای ناکارآمد شهری در تهران که نیازمند درانداختن طرحی نو هستند. در انتها پیشنهادات کاربردی جهت کاربست مولفه‏های برنامه‏ریزی پروژه‏های محرک توسعه شهری در دو سطح کلان و میانی با محوریت تهران ارایه شده است