اثر ماده ی کنتراست بر دز دریافتی حین تصویربرداری تشخیصی ناحیه ی قفسه ی سینه

این مطالعه، به بررسی اثر ماده‏ی کنتراست بر مقدار دز جذبی، حین سی‏تی انژیوگرافی قفسه‏ی سینه (CTPA)، برای دو فانتوم مرجع جهانی معرفی شده توسط کمیته بین المللی حفاظت در برابر اشعه، پرداخته ‏است. بدین منظور، ابتدا مدل اولیه و استاندارد حرکت زیستی دارو (PBPK) برای فانتوم مرجع جهانی، تطبیق داده‏ شده است. سپس با توجه به دستورالعمل اجرایی توصیه شده حین سی‏تی انژیوگرافی قفسه‏ی سینه در افراد بزرگسال، مدل PBPK تصحیح شده با استفاده از کد نوشته شده در نرم افزار Maple، حل شده و غلظت دارو در اندام‏های مختلف فانتوم مرجع زن(AF)  و مرد (AM) به دست آمده است. سپس ترکیب مواد فانتوم ها، برای درنظرگرفتن درصد جرمی ید در اندام ها و بافت های مختلف تصحیح شده است. محاسبات دزیمتری با استفاده از کد MCNPX 2.6.0، و تخمین دز جذبی در زمان‏های 20، 25 و 30 ثانیه پس از تزریق انجام شده است. نتایج افزایش 38 تا 44 درصدی دز جذبی ریه در ثانیه‏ی 25ام بعد از تزریق ماده‏ی کنتراست، را نسبت به لحظه‏ی صفر، نشان می‏دهد. این موضوع بر اهمیت درنظرگرفتن اثر ماده‏ی کنتراست در محاسبات دزسنجی اشاره دارد. از آن‏جا که بهترین کیفیت تصویر از عروق خونی ریه، همزمان با بیشترین غلظت ماده‏ی کنتراست وارد شده به ریه به دست می‏آید، محاسبات انجام شده ثانیه‏ی 25ام (5 ثانیه پس از اتمام تزریق) را بهترین زمان برای تصویربرداری نشان می‏دهد. هم‏چنین بیشترین دز جذبی ریه و کمترین مقدار در اندام‏های حساس قفسه سینه در همین زمان به دست آمده است.