ارتباط کیفیت مراقبت پرستاری با نگرش پرستاران در مراحل پایانی زندگی در سالمندان مبتلا به سرطان

پرستاران از جمله کارکنان درمانی درگیر در ارایه مراقبت به سالمندان مبتلا به سرطان در مراحل پایان زندگی می باشند که با توجه به تغییرهرم سنی جمعیت جهان به سمت سالمندی نگرش پرستاران در ارایه ی مراقبت به این افراد و کیفیت مراقبت آنان اهمیت پیدا می کند. هدف این مطالعه بررسی همبستگی نگرش پرستاران به مراقبت درمراحل پایانی زندگی وکیفیت مراقبت از سالمندان مبتلا به سرطان می باشد.

دراین مطالعه ی توصیفی - همبستگی، 113 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با توجه به معیارهای ورود، به روش تصادفی وارد مطالعه شده و از ابزارهای اطلاعات دموگرافیک، نگرش  پرستاران به مراقبت از مراحل پایان زندگی Frommelt (FATCOD) و کیفیت مراقبت (QUALPACS  )استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارspss نسخه 16 و آزمون همبستگی اسپیرمن مورد تحلیل قرار گرفت.

میانگین نگرش پرستاران به مراقبت از سالمندان مبتلا به سرطان در مراحل پایان زندگی  45/87 که نگرش کمتراز 90 طبق پرسشنامه منفی و نامطلوب می باشد. میانگین کیفیت مراقبت به این بیماران نیز در بعد روانی اجتماعی 39/2 و در بعد ارتباطی 36/2 می باشد که تا حدودی مطلوب  خوانده می شود. بین نگرش پرستاران به مراقبت از سالمندان مبتلا به سرطان و کیفیت مراقبت آن ها همبستگی مستقیم وجود داشت (4/0 ≤p).

با توجه به نگرش منفی پرستاران نسبت به مراقبت از سالمندان مبتلا به سرطان و همبستگی مستقیم آن با کیفیت مراقبت، و تغییر هرم سنی جمعیت به سمت سالمندی، لازم است کلاس هایی در دوره دانشجویی و دوره های بازآموزی جهت پرستاران، جهت تغییر نگرش آنها نسبت به سالمندان مبتلا به سرطان برگزار شود.