مطالعه ارتباط رهبری اخلاقی مدیران با مسئولیت پذیری اجتماعی سازمان و اعتماد سازمانی کارکنان در آزمایشگاه های بالینی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران

مسئولیت پذیری اجتماعی سازمان ها همان تعهد مدیریت به انجام کارهایی است که موجب ارتقای رفاه سلامت جامعه می شود. در حال حاضر ارتباط مثبت بین رهبری اخلاقی رهبران و مسئولیت پذیری اجتماعی سازمان ها به عنوان یک فرضیه مطرح شده است. اگر چه اعتماد سازمانی نیز به عنوان زیر بنای همه تعاملات انسانی که بر اساس فرهنگ سازمانی پی ریزی شده است تحت تاثیر رهبری اخلاقی مدیران و مسئولیت پذیری اجتماعی سازمان قرار دارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین و تبیین تاثیر مسئولیت پذیری اجتماعی سازمان و رهبری اخلاقی مدیران بر اعتماد سازمانی کارکنان در آزمایشگاه های بیمارستانی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد.

مطالعه حاضر به صورت توصیفی - تحلیلی بود که به صورت مقطعی در سال 1398-1397 انجام شد. جامعه پژوهش در این مطالعه کلیه کارکنان آزمایشگاه های بالینی تعداد شش بیمارستان عمومی و تک تخصصی دانشگاه علوم پزشکی تهران بود که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد 118 نفر به عنوان نمونه پژوهش تعیین شدند. ابزار جمع آوری داده ها در این مطالعه، پرسشنامه رهبری اخلاقی کارلسون و همکاران، پرسشنامه کارول برای سنجش مسئولیت پذیری اجتماعی سازمان ها و برای ارزیابی اعتماد سازمانی کارکنان آزمایشگاه های مورد مطالعه نیز مربوط به رودر و همکاران بود که روایی و پایایی این پرسشنامه ها به تایید رسید. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS نسخه 23 مورد تحلیل قرار گرفت و برای ارایه نتایج توصیفی از میانگین و انحراف استاندارد و برای بیان نتایج تحلیلی از آزمون های استنباطی مانند آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد.

نتایج به دست آمده نشان داد وضعیت مسئولیت پذیری اجتماعی، رهبری اخلاقی و اعتماد سازمانی در میان کارکنان آزمایشگاه های بالینی مورد مطالعه در سطح مناسب قرار داشت. همچنین ارتباط مثبت و معنی داری بین مسئولیت پذیری اجتماعی سازمان با رهبری اخلاقی مدیران (000/0=P) و با اعتماد سازمانی کارکنان (000/0=P) مشاهده شد. اگرچه بین رهبری اخلاقی مدیران با اعتماد سازمانی کارکنان نیز ارتباط معنی داری مشاهده شد (000/0=P).

ادراک مشترک کارکنان آزمایشگاه های مورد مطالعه از مسئولیت پذیری اجتماعی سازمان ها در سطح گروه و اعتماد سازمانی در سطح فردی به وسیله به کارگیری روش رهبری اخلاقی رهبران در تغییر رفتار کارکنان موثر است. لذا پیشنهاد می شود سبک رهبری اخلاقی و آزمایشگاه های بالینی برای ارتقاء مسئولیت پذیری اجتماعی سازمان و اعتماد سازمانی کارکنان توسعه یابد.