مقایسه اثر عصاره آبی ریشه ارکید (Dactylorhiza maculate) با ایبوبروفن بر آستانه حسی درد با استفاده از تست فرمالین در موش صحرایی نر بالغ

درد احساس نامطبوعی است که معمولا در اثر صدمات وارده به بافت ها بوجود می آید. ارکید با داشتن گلوکومانان دارای اثرات ضددردی در مدل های ایجاد درد حاد و مزمن می باشد. چون تاکنون مطالعه ای بر روی اثرات ضد دردی گیاه ارکید صورت نگرفته است و با توجه به خواص آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی ترکیبات موجود در ریشه ارکید، هدف از انجام این طرح بررسی اثر عصاره ریشه ارکید بر کاهش و پیشگیری از درد فرمالینی می باشد.

در این مطالعه تجربی 56 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بطور تصادفی در 7 گروه کنترل، شاهد، ایبوبروفن (6 میلی گرم بر کیلوگرم) و چهار گروه دریافت کننده عصاره آبی ریشه ارکید (80، 160، 320 و 640 میلی گرم بر کیلوگرم) قرار گرفتند. تزریقات به صورت درون صفاقی انجام شد. 30 دقیقه پس از تزریق عصاره ارکید، تست فرمالین انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری ANOVA یک طرفه و تست پشتیبان دانکن در سطح معنی داری 05/0 تجزیه و تحلیل شد.

غلظت های320 و 640 میلی گرم بر کیلوگرم باعث کاهش معنی دار درد حاد و غلظت های 160، 320 و 640 میلی گرم بر کیلوگرم باعث کاهش معنی دار درد مزمن شد. ایبوبروفن نیز درد حاد و مزمن ناشی از فرمالین را کاهش داد.

نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره ریشه ارکید به صورت وابسته به دوز دارای خاصیت ضد دردی می باشد که احتمالا به خاصیت آنتی اکسیدانی و و جود گلوکومانان و نیز خاصیت ضد التهابی آن مرتبط است